15. bildiyim qədər tarixən roman yazmaq varlı bekar əyləncəsi olub. və o vaxtlar oxuma yazma faizi aşağı olduğu üçün kitab oxuma savadlılıq göstəricisi hesab oluna bilərdi və ordan nəsə bilik də əldə etmək mümkün idi. bir növ dövrün tələbi... bu həmişə elə qalmaq məcburiyətində deyil

ümumiyyətlə kitab oxuma vərdişi deyilən birşey var necə ki siqaret çəkmək, çay içmək, tum çırtlamaq bir vərdişdi, kitab oxumaq da elə. və məncə "kitab oxumaq" tərgidilməli vərdişdi ki var...

bir ölkədə kitab oxumaq deyərkən bədii ədəbiyyat başa düşülürsə və təbliğ edilirsə...
görəsən detektivə və oxucularına barmağarası və üstdən aşağı baxan bunlarda özsorğulama məziyyəti az da olsa olarmı?

mən kiminsə bekar olub olmamasına, detektiv yoxsa başqa - "səviyyəli", "bayağı olmayan" janr oxumasına qarışabilmərəm, amma ki özlərini birşey zənn edib, bunların oxuduğu "şey"ləri oxumayanlara qarşı kitabşüvənlik etməklərinə, bunların bu bədii ədəbiyat masturbasiyalarına reaksiya bildirməyə bilmərəm.

elmi ədəbiyyata beyni otkaz verənlərin təsəllini bədii ədəbiyyatda tapması necə də acınacaqlıdı, deyilmi? onlara bir şad xəbərim var, populyar elm deyə bir şey çıxıb, tam sizlik