3. ursulanı "mülksüzlər" ilə tanımışam, "qadınlar, yuxular və əjdahalar" denemesi ilə sevmişəm. mülksüzlər dostoyevskinin cinlər romanına cavab olaraq yazılıb. dostoyevskini tanıyanlar bilər həyatı bütün çılpaqlığı ilə verməsinə baxmayaraq bir mövzunu həm müdafiə edib həm də tənqid edərək oxucunu düşüncə "dördyoluna" salır. cinlər romanı da ingiliscədə "possessed" olaraq nəşr edilib yəni "ələ keçirilmiş" onsuzda bizim dildəki cinlər ifadəsindən də ələ keçirilmişi "içinə cin girmiş" kimi başa düşərsiniz yəqin. ursula mülksüzləri "dispossessed" olaraq yazıb. məna mülksüzləri verməsinə baxmayaraq yazıçı böyük kəlimə oyunu ilə dostomuza cavab verir. çünki, dostoyevski cinlərdə anarxistləri cinli kimi təqdim edir və məzmun etibarı ilə səhv çıxarır. ursula isə mülksüzlərdə anarxist bir dünya yaradır və anarxist mükəmməl cəmiyyəti təsvir edir. ursula anarres və urrasda yaşayan bir-birinə qardaş olduqları halda tamamilə fərqli iki insan cəmiyyətini də tam tanındandan sonra hər ikisinin əskik tərəflərini ortaya sərir. anarxist bir insan cəmiyyətini düşünmək belə çətindir. lakin romanda o qədər bədii estetika ilə bəzədilmiş halda təsvir edilib ki, insan heyrətə düşür. yazıçı finalı oxuycuya təqdim etmir oxuyucunun öz təxəyyülünə buraxır və bitirir. nəticə etibarı ilə oxunmalı romandır.