2. iki fərqli formada həyata keçirilən təcrübə.

Variant 1:
ilk entry’də olduğu kimi, sadəcə dəstəyi çəkməklə tramvay/qatar relsi dəyişəcək və 1 nəfərin ölümünə səbəb olacaq, 5 nəfər xilas olacaq. Çəkərsinizmi? Əksəriyyət “bəli” cavabını verir. Qeyd edək ki, məsələnin etik (əxlaqi) tərəfini bir kənara qoysaq, qanun da bu addımda sizin tərəfinizdə olacaq, böyük ehtimalla. son zərurət hesab olunduğundan cinayət məsuliyyətindən azad olacaqsınız.

Variant 2:
Ssenari eynidir. Yeganə fərq, bu dəfə dəstəyi çəkməklə deyil, yanınızdakı şəxsi rels üzərinə itələməklə qatarı dayandıra bilərsiniz. Nəticə eyni olacaq: 1 nəfərin ölümü sayəsində 5 nəfər xilas olacaq. Şəxsi relslərə itələyərsinizmi? Bu zaman iştitakçılardan “bəli” cavabını verənlərin sayı azalır. Nəticə eyni olacağı halda onların fikrini dəyişməsinə səbəb nə olur? Araşdırmalar göstərir ki, şəxslə birbaşa fiziki təmas insanları bu addımı atmaqdan çəkindirir. Belə ki, həmin halda insan həqiqətən də kimisə qəsdən öldürmüş kimi hiss edir özünü. Bir az absurd başqa bir nümunə də var: ABŞ prezidenti olduğunuzu düşünün. Stolunuzdakı bir düymə ilə hansısa şəhərə bomba ata bilərsiniz. Bu qərara gələndə düyməni sıxmaq sizin üçün çətin olmayacaq. Lakin həmin düymə əməliyyatla sizin baş məsləhətçiniz və ya bir dostunuzun döş qəfəsinə yerləşdirilmiş olsa, düyməni sıxmaq üçün onun bədənini yarmalı olacaqsınız. Bu isə böyük ehtimalla, sizi qərarınızdan döndərəcək.