əjdahalar googlla yazarların hədəfləri - azərbaycana nifrət etmə səbəbləri - azərbaycan - bakı dövlət universiteti - amerika birləşmiş ştatları - ölmədən edilməli olan şeylər - ələ düşən ilk fürsətdə etmək istənilən şeylər - sözaltı sözlük üçün tövsiyələr - varlı olunsa ediləcəklər - evlənənə qədər qadınla olmayan oğlan 54. hal-hazırda məni burada saxlayan yeganə səbəb ailəmdi, amma imkan tapan kimi çıxıb getmək istəyirəm. özümə görə səbəblərim var. Əvvəla mənim fikrimcə azərbaycan yaxın zamanda özünü toparlayıb inkişaf etmiş dövlətlərin səviyyəsinə çata bilməyəcək, bunda mövcud sosial, siyasi hətta iqtisadi səbəblərin rolu böyükdür. amma məncə buna ən böyük səbəb yenə insanların özüdü. bir tərəfdə öz ana dilini danışmağı belə özünə ar bilən sözdə "mədəni" insanlar. səhv anlaşılmasın, rus dilinin danışılması ilə bağlı bir problemim yoxdur, ancaq məni narahat edən əsas səbəb belə insanların nədənsə işlərinə gəlməyəndə "aşırı milliyyətçi" donuna bürünməsidi. digər tərəfdən qalan əhalinin də çox böyük hissəsi həddən artıq mühafizəkardı. deyə bilərsiz ki, belə də səbəb mi olar? ancaq sadəcə bu deyil, ölkədə sanki demoqrafik uçurum var, xalq olaraq bir-birimizə çox yadıq. siyasi, iqtisadi vəs. səbəblər də var əlbəttə, bir yerə qədər bunların hamısına tolerans göstərmək olar. ancaq dedim axı mənim səbəbim biraz daha şəxsidi.
özümü bu ölkədə yad biri kimi hiss edirəm, sanki eyni dildə danışdığım insanlar mənə bir işıq yolu qədər uzaqdadı. insanları anlamıram, onlar da eynilə məni. ölkənin demək olar ki, yarısını gəzsəm də nəticə yenə də eynidi, itmiş kimiyəm. getdiyim yerdə məni anlayacaqlar demirəm ya da bəlkə buradan daha fərqli olmayacaq, avropa ya da amerika məni bağrına basmayacaq əlbəttə, belə bir iddiam yoxdu. amma ətrafımdakı süniliyi gördükcə hər şeydən bezirəm. yaşamaq üçün çox gözəl yerdi, ancaq nə mənası var ayaqlaşa bilmədikdən sonra. çox çalışdım lakin boş yerə, mənmi düzəldəcəm ölkəni?
)