4. bu məsələ axırda müqayisə edilən uşağın yanında insanın özünü aşağı görməsinə gətirib çıxarır. ən azından məndə belədir. nə qədər məntiqli düşünsən də, bunun üçün heç bir səbəb olmadığını özünə açıqlasan da, hətta valideynlərin meyarlarına görə indi o uşaqdan daha uğurlu olsan da bir nöqtədə müqayisə ediləndə eşitdiklərinin səndə yaratdığı hisslər öz işini görür həmişə.
bunun başqa bir versiyası da tapdığı hər savadlı adama uşağını sual-cavab etdirən valideyndir. siz riyaziyyatı yaxşı bilən uşağı tarixdən sual-cavb etdirsəniz," balığı ağaca çıxma bacarığı ilə qiymətləndirmək" deyilən şeyi etmiş olursunuz. bu da uşağın ətrafındakı hər kəsin yanında özünü "biyabır olmuş" hiss etməsinə gətirib çıxarır. bu səbəbdən mən indi qonaqlıqlarda uşaqları qətiyyən sual-cavab etmirəm bunu məndən istəyən valideynlərə də yarım saat mühazirə deyirəm. siz onsuz da yaxşı valideynsinizsə uşağınızın potensialını bilirsiniz. gərəksiz şeylərlə insanı daha da özgüvənsiz etməyə heç bir ehtiyac yoxdur.
gələcəkdə valideyn olanda bunları nəzərə alın və bunu tez-tez özünüzə təkrarlayın ki, əgər lazımi keyfiyyətlərə sahib olmadığımı düşünürəmsə valideyn olmağa məcbur deyiləm.