160. 5-6 yaşım var idi anamla bazarda idik. Ürəyim sıxılırdı,bazara getmək mənim üçün işgəncə idi. Sonra əmim qızı və anası ilə rastlaşdıq. Çox sevinmişdim hoppanıb düşürdüm. Əmim qızı da məndən 2 yaş böyük idi. Demək olar bir yerdə böyümüşdük,bir yerdə oyunlar falan oynayırdıq. Əmim qızının anası ilə mənim anam söhbət eləməyə başladı,mən də dedim axı sevincək olmuşdum,tutub qızı qucaqladım. Məndən böyük və məndən ağır idi,özdə qış vaxtı idi qalın paltarlar geyinmişdik. Başladım qızı qucağıma almağa çalışmağa,gücənirəm,gücənirəm ortada bir şey yoxdu. Axırda hiss eledim ki ahaaa deyəsən qızı qaldırdım qucağıma 5 saniyə keçməmişdi ki booom ! Qız üstümə yıxıldı mən də yerə uzandım. Ayaqlarımın üstünə düşdü qız elə bil ki. Anam o dəqiqə gəldi yanıma,başımı yoxluyur ki başıma heçnə olmadı,deyirəm ayağım mama ayağımmm. Ağlıyıram. Bazarın da ortasındayıq hamı bizə baxır. Çəkmələrimi çıxartdı mama ayağıma baxır. Sora da deyir heçnə yoxdu artisdiy eləmə çəkmələrivi geyin. Mən də ağlıyıram deyirəm ki mama ayağımı basa bilmirəm ağrıyır. Anam da dirəşib ayağımı əliynən tutub zorla çəkmənin içinə salmağa çalışır. Gördü ki alınmır,başa düşdülər ki artisdiy eləmirəm. Əmimoğlu gəldi evə qədər qucağında apardı məni. Əmimgilə getmişdik. Əmim qızıyla şahmat oynuyurduq amma heç o halda deyildim də ayağımın ağrısından qızdırmam falan qalxmışdı. Axşam ata gəldi,travmatologiyaya apardı bizi,ayağıma gips qoydular. Gipsim də çəkməyə oxşuyurdu elə yekəpər bir şey idi. Bütün günü evdə dak dak dak dak gipsimi yerə vura-vura qaçırdım. Ayağım qaşınanda qaşıya bilmirdim bu məni öldürürdü.