24. (baxma: siçanlar)
9 yaşımdan bəri nevropotoloji tikim var. Kiçik sarsıntılara çox dəhşətli reaksiyalar verir bədənim. "Reski" qorxutsanız boğazımdaki əzələləri darta-darta qalacam. Uşaqlığımdan bəri siçanlarla bağlı o qədər dəhşətli xatirələrim var ki, şəklinə belə dözə bilmirəm.

O vaxt qonşumuzun deyəsən qaz turbasına siçan və ya pars (belə adlanmış olmalıdır) girmişdi. Adamlar çıxarmaq yerinə yazıq heyvanı diri-diri yandırmışdılar.

Anam iş yerində (satıcıdır) kömək etmək üçün 3 aylıq bir söz vermişdim. Düz işlədiyi yerin yanında çirkab bir ölüm evi (oxu: qəssabxana) var idi. Təsəvvür edin, anamın yerinə siçanlar girmişdi bir neçə dəfə. Özü də dəhşət böyük idilər, fuck. Küçənin ortasında huşumu itirirdim az qala. Bir təhər evə aparmışdılar.

Bir dəfə də bizim əvvəlki evimizə siçanlar turbanı yeyib girmişdilər (baxma: 1-ci mərtəbədə yaşamağın poxları). Dərsdən gəlib konfetin kağızını zibilə atmaq istəyəndə düz qabın içində beli üstə uzanıb üzümə məsum şəkildə baxan siçanı hələ də xatırlayıram. Birbaşa qonaq otağına qaçıb qışqırmışdım. Qohumumuz evə gələndə oturub divanda hadisəni ona danışarkən nə olsa yaxşıdır? Divanın altından 2 dənə balaca siçan qaç mətbəxə. Blya da, evdə qopardığım şüvən daha çox qorxun gəlir fikirləşəndə. 1 həftə evə girmədim, bacımgildə qalmalı oldum. Evi dərmanlatdırmaq, ustaların hər tərəfi açıb-tökməsi... nə bilim, çox pox vəziyyət idi.

Bitdi deyə düşünürsünüz? Yox, o evdən sikdirib çıxana qədər o canlıların intiqam üçün qayıdacağını hiss edirdim. Və qayıtdılar... həmin gün bacım bizə gəlmişdi, deyəsən bala idi siçanlardan biri. Kolidora gəlib qapı tərəfə qaçanda görmədən əzmişdi bacım kxx. Həqiqi sözümdür, çox yazığım gəldi. insanlar olaraq hər tərəfi zəbt etmişik, o balaca cındırlar da yemək tapmaq üçün mənim ürəyimi belə partladırlar...

Bu dəfə sonuncunu da deyirəm. Bu qədər xatirənin məndə travma və ciddi bir fobiya yaratdığını nəzərə alsaq yəqin, son hadisədən sonra havalanmalı idim, amma sağam.

Həmin bu bacımgilin də evinə 1 dənə siçan girmişdi, mən də sikim bəxtimi yenə onlardayam (elə bu gün qayıtmışam). Düz 3 gün o balaca ilə qaçdı-tutdu oynamışıq. Amma bu dəfə elə də qorxmadım, hətta 3 günün sonunda öyrəşmişdim də. Padval tərəfdə idi, qırıntı atırdım gizlincə kxx.


Nəysə də, çox dəhşətli varlıqdır. Həqiqətən də dəhşətli...