bugün wiki təsadüfi son
sözaltı sözlük
məsləhət postlar mesaj Profil

yazarların fobiyaları



facebook twitter əjdaha lazımdı izlə dostlar   mən   googlla
cütləşmə sonrası erkəyi yeyən dişi dəvədəlləyi
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:

+14 əjdaha

2. ailə ortamında tanımadığım nömrədən zəng gələn an keçirtdiyim hisslər, o qorxu, o həyacan tragedyadı lap

+12 əjdaha

14. (bax: lift )
olmur ala, nə qədər eləsəm də tək minə bilmirəm o alətə.

Keçən dəfə hazırlığa gedəndə tələsirdim. liftdə də adam var idi, dedim fürsət bu fürsət mindim. Adam evinə çatdı lifti dayandırdı, düşürdü. Mən də cəsarətimi toplayıb dedim ki, düşməsin, qorxuram tək liftdə qalmaqdan. Adam da ibnə çıxdı, kömək eləmədi. Amk öyrətdi mənə bunu bas, get. 2 mərtəbə üstə çıxsa nolardı elə bil?
Nəysə, xarizmamı pozmayım dedim, basdım düyməni. liftin qapıları bağlandı. Saniyə içində beynim dayandı, yüz faiz özümdən gedəcəm indi dedim, amma getmədim. götürdüm var gücümlə qapıları ayırdım çıxdım. Adama dedim pilləkanla gedəcəm, susdu, heç nə demədi getdi evinə.

+11 əjdaha

1. bu sifarişi verən: benedictus
bu gün nə az, nə çox düz 5 il sonra cəsarətimi toplayıb dənizə girdim, ancaq yenə üzmək bir yana, dizdən yuxarı suda dura bilmədim..
5 il əvvəl bibimqızı dənizdə mənə üzməyi öyrədirdi, bir az öyrəndim sonra yanımdan uzaqlaşdı. elə o uzaqlaşan kimi mən batmağa başladım. çağırmaq istəyəndə su boğazıma girdi, vəziyyət lap da çətinləşdi. bilmədim öskürüm boğazımdan su çıxsın, yoxsa çabalıyıb suyun üstündə qalım ölməmək üçün. iksini idarə edə bilmirdim, bunu bilməyim də ayrı ağırlıq salıb məni psixoloji olaraq boğurdu. boğazımdan su çıxsaydı, heç olmasa birtəhər 1 dəfə qışqırıb diqqət cəlb edə bilərdim. heç biri olmadı. dənizdə boğulub öləcəyimlə təzə-təzə barışmağa başlamışdım, son anda özünü yetişdirdi, sudan çıxdım. yoxsa əlli-ayaqlı gedirdim bildiyin. elə bu hadisədən sonra dənizə girə bilmədim, nə qədər çalışıram olmur. ayağım suya dəyən kimi 5 il əvvəl çabalamaqdan yorulub özümü suya tapşırmaq haqqında fikirləşməyim yadıma düşür, geri çəkilirəm.
əvvəl üzmək istəmirdim, ancaq indi çox istəyirəm və üstünə düşüb aşmalıyam bunu. məsləhəti, fikri olan varsa, yazsa çox şad olaram. həqiqətən ehtiyacım var..

+10 əjdaha

28. Yeni avtobuslarda əsas da bakubas və bənövşəyi rəng olanların, oturacaqlar tərəfdən, avtobusun içinə tərəf yekə bir kvadrat çıxıntı var ha. Onun qırağında yada önündə oturabilmirəm. Bidəfə partayoldaşım (atası avtobus şoferidi başı çıxır) qayıdasanki bu təzə avtobuslar cng di. Yəni qazla işləyir. Nəsə nasazlıq, partlama, yanğın zad olsa həmin hissələrdə oturanlar kabab olacaq saniyəsində.

indi bu entryi niyə yazıram? Hazırda 2 nömrəlidə həmin yekə çıxıntının sağında oturmuşam. Deyəsən bu fobiyanı yenmişəm artıq.

+7 əjdaha

21. (baxma: Avtobusda birdən lazımı dayanacaqda düşəbilmərəm qorxusu)
O ki avtobusla gedirsən görürsən avtobus sıxlaşır səndə ən arxadaki 5 likdə yada arxa 2lilərdən birinin pencərə tərəfinə oturmusan. Başlayır tər basmağa Fikirləşirsən bu sıxlıqda necə qalxacam necə qapıya kimi gedəcəm dayanacaqa çatmamış tez ortaya getməyin strategiyasını qurmaq lazımdı.

Bu fobiyanın yaranmasına səbəb lisey vaxtı hər səhər mindiyim normalda 20 nəfərlik tutumu olsada 60-70 nəfərin eyni anda içində getdiyi 26 nömrəli avtobus olub. Axrıncı dəfə gedəndə yenə qaçqın bazarı tərəfdə düşəbilməmişdim içinə pox deyib səhər 7 də gənclikdən binəqədiyə 40 dəqiqə ayaqla getmişdim.

+8 əjdaha

7. Qəribədir deyəsən, amma, güzgü, şüşə və yaxud da görüntünü əks edən hər hansı bir şeydə öz əksimi görməsəm içimə qorxu dolur. Məsələn bayaq qar yağmışdı deyə pəncərəmiz su damcıları ilə örtülmüşdü və pəncərəyə yaxınlaşanda özümü görmədim deyə içim bir qəribə oldu

+8 əjdaha

12. Daxilində elastik dəmir yayı olan fırlanan ofis oturacaqları. Hər dəfə çox fırlananda qorxuram ki, yay gərilib dəlib keçəcək.

+6 əjdaha

20. Hər şeyi yarımçıq qoymaq kimi bir xasiyyətim var. Buna çox ilişmirəm amma film, anime, uzun video kimi şeyləri yarımçıq qoyduqda bir daha ona başlaya bilmirəm. Buna görə də maraqlı bit filmi izləməyə qorxuram çünki bilirəm ki onu yarıdan söndürüb "qalanını sabah izləyərəm" deyib bir daha izləməyəcəm. Yarıdan söndürməyimin də səbəbi max 3-4 dəqiqədən uzun olan videoları izləyə bilməməyimdir. Bədənim bir qəribə olur o vaxt və o videodan çıxıram.

Hal-hazırda Netflix qabağımda ana səhifəyə gözü yaşlı baxıram.

Not: fevralda 2 saatlıq bit filmə baxırdım və hələ də bitirə bilməmişəm.

Yenə not: death note və tokyo ghoul'u 2 ildir ki bitirə bilmirəm

+5 əjdaha

35. başda hörümçək olmaqla demək olar ki bütün həşəratlar, qapalı yerdə qalma qorxusu.

+5 əjdaha

27. heyvanlar deyə bilərəm.adicə çox adam əlinə pişik ala bilir.amma mən bunu heç vaxt ede bilmirem.səbəbini isə bilmirəm düzü.
itlərlə də aram yaxşı deyil.bunun səbəbi də yəqin ki uşaq vaxtı məndən də böyük olan itin mənə hücum eləməsidir.
və birdə siçan.bunu daha çox qorxmaq adlandıra bilərəm əslində.

və birdə yaxınlarımın ölməyindən qorxmaq.yatan vaxtı gedib nəfəs alıb-almadıqlarına baxıram.

+5 əjdaha

6. itlerden. ümumiyyətlə her hansi vehsi bir heyvan terefinden diri diri yeyilmekden qorxuram. oldurub yese problem deyil amma

+6 əjdaha

18. heçnədən qorxmuram, təkcə qaranlığdan qorxuram sadəcə qaranlığ, bəlkədə bir səbəbi var ama bilmirəm

+5 əjdaha

10. az-maz itdən qorxuram. daha çox fobiyadan həyəcanlanma olur, dəhşət dərəcədə ilk elədiyim şeylərdə. ilk dəfə bir kafedə oturanda, ilk dəfə kimləsə görüşəndə, ilk dəfə başqa maşın sürəndə, ilk dəfə fərqli bir atmosferə düşdükdə, ikinci dəfə elə şey heç vaxt olmur. Buradakı həyəcan, niyə gəlir, özüm də bilmirəm, amma ləzzət eliyir.

+6 əjdaha

32. (bax: Hörümçək)

düşündükdə belə ürpərti gəlir ıyy

+2 əjdaha

33. girib fobiyalar siyahısına baxdım başdan ayağa. amma yox, hər hansısa bir fobiyaya sahib deyiləm

+2 əjdaha

29. Sözlüyü tanışlarımın tapması. Buna baxmayaraq 1-2 nəfərə sözlük haqqında danışmışam və gəlib sözlükdə gözəlim entrilərimdən bəzilərini silmişəm * gözündən 1 damla yaş axan emoji .

Not: sildikdən 1 gün sonra onların heç nickimi bilmədiklərini öyrəndim

Yenə not: bir ehtimal yenə ağıllarına gəlsə bunu da siləcəm

+5 əjdaha

39. Şəxsən bunu oxuyan çox adama gijdıllağskoy gələcək amma intihar etmədən ölmək. Öz həyatımın iplərinin məndə olmaması və hər an bilmədiyim bir şəkildə ölə biləcək olmağım fikri məni çox narahat edir. Narahat edir dedim çünki həm qorxudur, həm əsəbiləşdirir, həm də kədərləndirir eyni anda. Özümü intihar xarici bir ölüm şəklində görmək istəmirəm. Ölümüm üzərində tam idarəmin olmaması fikri məni boğur rəsmən

intihar barədə yazmağıma baxmayın. Bomba kimiyəm zor hiss eləyirəm

+2 əjdaha

23. dəxlisiz şəkildə çəyirtkələrdən qorxuram. yadıma gəlir bir dəfə rayonda ayaq yoluna gedəndə içəriyə girəndən sonra qapıda at boyda çəyirtkə görmüşdüm. təbii ki, bu halda öldürsən də qapıya əlim vura bilməzdim buna görə də tualetdən şouşeqdən qaçış filmindəki kimi tunel qazıb çıxmağı planlayırdım. amma nəysə ki imdadıma yetişib çəyirtkəni öldürdülər.

+3 əjdaha

38. Belə bir fobiyanın adı varmı bilmirəm amma ciddi bir psixoloji problemimin çıxması ən böyük fobiyam ola bilər* ikincisi də dəniz/okean fobiyası . Dəli olmaqdan qorxmuram əslində. Əsl mənə qorxulu olan məni mən etdiyini düşündüyüm və digərlərindən fərqləndirən xüsusiyyətlərimin Əslində tam da mənə aid olmamasıdır. Mən olduğum üçün yox x probleminə görə bu xüsusiyyətimin olmasıdır. Düşündükcə adamın ölməyi gəlir aq. Belə bir şey olsaydı özümü atasından qalan mirasından başqa heç bir xüsusiyyəti olmayan milyoner övlad kimi hiss edərdim. Çox göt şeydi

+1 əjdaha

13. Kiçik vaxtı zoofobiya idi . Pişik sahibi əmimin yanında 1-2 həftə qalıb ən azından pişiklərə qarşı yendim bu fobiyanın bir hissəsini .
digəri isə, Hematofobiya: Qan qorxusu.
Qan almaq, birinin qanayan nahiyəsini və s. görmək çox pis təsir edir . Axrıncı dəfə qan analizi alan vaxt incə iynə ilə barmağımı deşəcəkdilər, 1 saat ayağım əsdiki girim, girməyim, gözlərimi bağladım ki ən azından özümdən getməyim, amma vəziyyətim çox pis idi (saralmışdım) .

+2 əjdaha

4. (bax: böcək fobiyası)
Bəli,çoxlarına görə gülünc görünsədə uşaqlığımdan bəri tək qorxumdur və heç zaman bu qorxuya qarşı hələdə qalib gələ bilməmişəm.

+1 əjdaha

30. reallıq hissimin qırılması.

+1 əjdaha

24. (baxma: siçanlar)
9 yaşımdan bəri nevropotoloji tikim var. Kiçik sarsıntılara çox dəhşətli reaksiyalar verir bədənim. "Reski" qorxutsanız boğazımdaki əzələləri darta-darta qalacam. Uşaqlığımdan bəri siçanlarla bağlı o qədər dəhşətli xatirələrim var ki, şəklinə belə dözə bilmirəm.

O vaxt qonşumuzun deyəsən qaz turbasına siçan və ya pars (belə adlanmış olmalıdır) girmişdi. Adamlar çıxarmaq yerinə yazıq heyvanı diri-diri yandırmışdılar.

Anam iş yerində (satıcıdır) kömək etmək üçün 3 aylıq bir söz vermişdim. Düz işlədiyi yerin yanında çirkab bir ölüm evi (oxu: qəssabxana) var idi. Təsəvvür edin, anamın yerinə siçanlar girmişdi bir neçə dəfə. Özü də dəhşət böyük idilər, fuck. Küçənin ortasında huşumu itirirdim az qala. Bir təhər evə aparmışdılar.

Bir dəfə də bizim əvvəlki evimizə siçanlar turbanı yeyib girmişdilər (baxma: 1-ci mərtəbədə yaşamağın poxları). Dərsdən gəlib konfetin kağızını zibilə atmaq istəyəndə düz qabın içində beli üstə uzanıb üzümə məsum şəkildə baxan siçanı hələ də xatırlayıram. Birbaşa qonaq otağına qaçıb qışqırmışdım. Qohumumuz evə gələndə oturub divanda hadisəni ona danışarkən nə olsa yaxşıdır? Divanın altından 2 dənə balaca siçan qaç mətbəxə. Blya da, evdə qopardığım şüvən daha çox qorxun gəlir fikirləşəndə. 1 həftə evə girmədim, bacımgildə qalmalı oldum. Evi dərmanlatdırmaq, ustaların hər tərəfi açıb-tökməsi... nə bilim, çox pox vəziyyət idi.

Bitdi deyə düşünürsünüz? Yox, o evdən sikdirib çıxana qədər o canlıların intiqam üçün qayıdacağını hiss edirdim. Və qayıtdılar... həmin gün bacım bizə gəlmişdi, deyəsən bala idi siçanlardan biri. Kolidora gəlib qapı tərəfə qaçanda görmədən əzmişdi bacım kxx. Həqiqi sözümdür, çox yazığım gəldi. insanlar olaraq hər tərəfi zəbt etmişik, o balaca cındırlar da yemək tapmaq üçün mənim ürəyimi belə partladırlar...

Bu dəfə sonuncunu da deyirəm. Bu qədər xatirənin məndə travma və ciddi bir fobiya yaratdığını nəzərə alsaq yəqin, son hadisədən sonra havalanmalı idim, amma sağam.

Həmin bu bacımgilin də evinə 1 dənə siçan girmişdi, mən də sikim bəxtimi yenə onlardayam (elə bu gün qayıtmışam). Düz 3 gün o balaca ilə qaçdı-tutdu oynamışıq. Amma bu dəfə elə də qorxmadım, hətta 3 günün sonunda öyrəşmişdim də. Padval tərəfdə idi, qırıntı atırdım gizlincə kxx.


Nəysə də, çox dəhşətli varlıqdır. Həqiqətən də dəhşətli...

+2 əjdaha

5. arıdan qorxduğum qədər heç ölümdən qorxmuram. o iyrənc vızıltılı səsini düşünəndə belə stress yaşayıram.

+2 əjdaha

11. iynə
Evdə iynələrin yerini heç vaxt dəyişmirəm.

+3 əjdaha

36. ağlımı itirmək qorxusu



hamısını göstər

yazarların fobiyaları