167. Varyoxuna lənət mənim bidənə səfil uşaqlığım olub, danışılası deyil də oğraşdı. Rəhmətdiy qardaşımnan məktəbə gedəndə mənnən 4 sinif balaca idi. Məlum məsələ kasıbçılığın içinə tıxıyım, avtobusnan gedirdiy məktəbə o da ki qaçırdığ avtobusdan həmişə. Onda indiki kimi 2 qapılı avtobuslar nə sikdirirdi. Zay mersedeslər idi, pasatkaya salıb cırırdığ aradan ki, 20 qəpiy artığ qalsın. Hərəmizə də 40 qəpiy abedə pul verirdilər evdən ki, məktəbin yanında qəşəm dayıdan qoğal çöplü sok alıb yeyək ya da içəy nəbilim bunlar yan yana nətər yazılır aq. dərsən çıxanda 2 kilometr piyada yol gedib nefçilərdə peraşki yeyirdiy. O vaxtlar elə dadlı gəlirdiki peraşki. indi heçnəyin dadı duzu qalmıyıb. Söhbətim onda deyil, peraşkini acikaya batırıb yeyirdiy, bidənə dayday, göt oğlu göt gəldi blinçiki soxdu acikanın içinə, bləəə əti düyüsü zadı töküldü qaldı acikanın içində, onnan sora ora getmədiy, istiqamət dəyişdi xalqlar tərəfə.