129. Bəzilərinə görə, qorxaqlıq, eqoistlik, bəzilərinə görə, bezginlik və əzablardan qurtarmaq üçün çıxış yolu. intihar etməyi heç vaxt ağlına gətirməyəcək qədər də xoşbəxt olmaq. Nə bilim e. Mümkün kimi gəlmir. Etiraf edirəm, xüsusən də 15-16 yaşlarımda təşviş atakalarımı intihar xəyalı qurmaqla sakitləşdirirdim, qəribə şəkildə də sakitləşirdim də. Hər şey sona çatırdı çünki orada. Sakitlik alırdı xaosun yerini. Az dəli deyilmişəm mən də.
Ümumən intihar nəticədir və əksərən ağır depressiyanın nəticəsi kimi özünü göstərir. intihar düşünən və intihar cəhdi etmiş insanların ən böyük problemi onları insanların anlamamasıdır. Məsələn, keçən dəfə instaqramda psixi sağlamlığa həsr edilən hesabda intihar düşüncələri olan (baxma: suicidal thoughts ) şəxslərə necə yardım etməyin mümkün olduğu barədə paylaşım qarşıma çıxdı və rəy bölməsində 1 rəy suisidal düşüncələri olmuş və ara-ara belə hisləri yenə mübarizə aparan biri kimi məni dəhşətə saldı. Rəy yazan şəxs qardaşının intiharının onların ailəsinin parçalamasına gətirib çıxarmasından, buna görə də intihar fikri olan şəxslərin ətrafa verəcəkləri ziyanı düşünməli olduqlarını, intihar edənlərin isə eqoist olduqlarını yazmışdı. Gülüm, sən tək düşüncəsi yatıb, sabah ayılmamaq/ özünü öldürmək olan, hətta ona yaxşı davranılmasından belə vicdan əzabı çəkdiyi üçün daha da çox özünü öldürmək istəyən insana bunu deyə bilməzsən. Onlar onsuz da sizi milyon dəfə düşünüb. Amma sonda tab gətirə bilməyiblər. Başqa bir məqam isə yaxınlarımızın bizim intihar düşüncələrinə sahib olmaq ehtimalını ağıllarına heç gətirməmələridir. Mən anama bir dəfə "özümüzü idarə etmiş halımız budur, yoxsa çoxdan pəncərədən özümü atmışdım" deyəndə üzündə bildirməkdən çəkindiyi dəhşət və çaşqınlıqdan anlamışdım bunu.