322. Yorğunam, özümdən zəhləm gedir, ölmək istəyirəm ,amma yaşamalıyam. Bir səbəb yoxdur ölümə. Özümü ziyanverici kimi hiss edirəm. Udduğum havaya belə heyfim gəlir. Hərdən deyirəm ki, olmayardım bundan yaxşı idi. Göylərdə olmaq istəyirəm. Oradan sadəcə həyatları izləmək istəyirəm sakitcə. Aciz hiss edirəm özümü. Boş hiss edirəm. Ağlamaq istəyirəm, amma ağlamağa gücüm qalmamış kimiyəm. Yaşadığım günlər mənasız gəlir. Boşluqdayam. Səbəbi olsa həll edə bilərdim ,bəlkə də... Yaxşı deyiləm. Elə bu..