351. içkidən bezdim, bu qəhbə həyatdan da bezdim, bu boşvermişlik hissi, sikdirmişlik vəziyyəti, heç nəyə gücümün çatmaması, hər şeyin başımdan aşağı bir-bir tökülməsi. motivasiyam, iş tapsam, iş görsəm düzələcək idi, amma nə oldu. nəticəm ürəkaçan deyil. mənə inanan nə qədər insan var, amma gözləntiləri doğrultmayacağıma inanıram. bundan qorxmuram, çünki nə ilkdir, nə də son olacaq... amma bunun fərqində olmaq çox acı hiss etdirir.

seçim arasında qalmaq idi yaşamaq, amma mənim heç bir seçimim qalmayıb. yaşamıram, uçuram elə bil. dağdan yuvarlanan qaya kimi, sonum nəyəsə çırpılıb həm onun, həm də özümün məhvinə çıxaracaq. qayanın necə seçimi ola bilər? sadəcə girib burda yaza bilir. hər dəfə yazdıqca daha yaxşı yazmağa başlayır, daha maraqlı yazmağa başlayır. daha ətraflı yazır, içindəkiləri daha ucadan, daha aydın, daha hiddətlə, daha qəzəblə hayqırır.

əlimdə olsa, qaldırıb çırparam yerə, əlimdə olmamasını çıxdım, heç əllərimi belə görə bilmirəm. bir mübarizə içindəyəm və əlsiz döyüşürəm. silahın son gülləsi də sol cibimdə, özüm üçün saxlamışam. son gülləni özümə vurub, qayanı elə yolun sonuna çatmamış yoxa çıxaracağam. sadəcə bir az daha yuvarlanım. bir az daha, bir az daha...

gecə üçümüz bir masa arxasında içdik. mən, tanrı və sənin ruhun. mən əllərini tutub tanrıya tərəf ağladım, tüpürdüm ona. səhərə qədər belə olacaq sandım. səhər mən stolun altında idim, sən ölmüşdün, tanrı isə həmişəki kimi qeybə çəkilmişdi.

allahsız, tanrısız olmağın bu qədər ağır olması gülünc və dəhşətli deyil? təkbaşına sığınacağın, alınmaz qala hesab edə biləcəyin bir kimsə yoxdur. sən isə buna ehtiyacın olmadığını varsayaraq özünü aldadırsandır. burda da kapitalizm var?
-kapitalizmin bura nə dəxli gijdıllax?
=alınmaz qala elə bilirsən asan başa gəlir?

inanclı olaraq doğulmuşuq hamımız. daha doğrusu ən azından 15-20 yaşımıza qədər o və ya bu şəkildə bir tanrının varlığına inanmış, müəyyən ərəfədə isə bunu sorğulayıb, öz inancımızı seçmişik. elə bu? nəyə görə hamı inanclı doğulur? inanclı doğulmağın anlamını da bilirsən, 5 yaşında kimə tanrı poxdan biridi desən, barmağıvı dişləyib ayağının altında basdalıyacaq. bu gülünc deyil. çünki onun 5 yaşı var. amma sənin elədiyin gülüncdür, ey tanrı. insanların həyatına qarışmağı çıxdım, insanları da başqa həyatlara qarışmağa itələyən sənsən.

mən günlük entrisi yazacaqdım niyə bu qədər mənasız dialoqa döndü ki bu. bu gecə bu masanın başında təssüf ki, bir kompüter olmaq da varmış. mənim mənasız monoloqumu yazmağa məhkumdur. mənim də alınmaz qalam burdakı günlük oldu. alınmaz saymaq nə dərəcədə doğrudur bilmirəm. 6-7 aya əsgər gedəcəyəm. kompüter, telefon olmayacaq. al sana, qalam əlimdən alındı. günlük, sən də cındırsan. çünki sənə anlatmaq istədiklərimi tam başa düşmürsən. mən də cındıram, çünki götlü-başlı ifadə edə bilmirəm. bu yazını uzatdıqca uzatmağa çalışıram bəzən ki, anlayasan. ya da bunu oxuyan kimsə varsa, əlavələr etsin. başa düşüb düşməməsi önəmli deyil.

və sən, mənlə eyni hissləri bölüşən biriləri varsa, bilmək istərdim, sənin alınmaz qalan hardadır. forması necədir, necə əlaqə qurursunuz.

ümumiyyətlə, sözlər də artıq mənasını itirir, nə yazdığımdan xəbərim yoxdur. artıq bezdim, bu qədər narahat edilməkdən də yoruldum. qonşu deyir, özünə bir həyat tərzi seç, hər gün mətbəxdə içirsən, dedim "sizə dəxli var?". qarışma bla gijdıllax. deyir, "sənin saçıva atan-anan heç nə demir?" səni sikir gijdıllax? "harda oxuyursan, neçənci kurssan?" səni sikir gijdıllax?

heç qozuma da almadım xiyarı. məni narhat edən bu camaatın nə vaxta kimi bir-birinin həyatına qarışmamalı olduqlarını dərk etmədən yaşayacaqlarıdır. dayı, sənin dövrün keçdi. saçımı uzadıram, mənə belə xoşdur. içib göt-baş oluram, mənə belə xoşdur. mən də qayıdıb o gijdıllağa iki kəlmə deyərdim ki, bəs sən niyə öz yoldaşını döyürsən, qadın bir gün yemək verməsə aclıqdan gedib öz poxuvu yeyərsən e dallbayov. cavab sadədir, sən mənim ailəmə qarışma.

durun osdurun blət, bura mənim günlüyümdür. sizdən danışdığım üçün xəcalət çəkirəm hazırda.

qısacası, seçimlərə məğlub olmaq üzərəyəm bu savaşda. bu entrini belə dünən yazacaqdım, amma dünən daha çox içmişdim, hərfləri qarışqa kimi görürdüm. mən belə vəziyyətin içinə soxum. və sən, heç nədən xəbəri olmayan xoşbəxt və saf, tək dərdi qaynaq etdirdiyi dırnağın qırılması və türk aktyoru hansısa sikitay orucpucocunun sevgilisindən ayrılması olan, mənim dırnağıma belə layiq olmayan bərbad və işəyaramaz köhnə sevgili. bəzən sevinirəm ki, bunların heç birindən xəbərin olmayacaq. mənim həyatın əllərində can verməyimi bilməyəcəksən, amma bunu əsla bilməyib mənim də dərdimə dərman olub, yaralı barmağıma məlhəm olmayacağın gerçəyi ox kimi sinəmdən girib kürəyimdən çıxır. səndən sonra toparlaya bilmədim, amma inanırsan ki, səbəbi sən deyilsən. sadəcə sən tətiklədin, daha sonra atdığın boş atmacalarla fitili atəşlədin. mənim gedişimdə günahkar o silahın tətiyi olacaq, amma bil ki, sənin barmaq izinin üstünə öz barmağımı basaraq can verdim mən. sonrakı seansda görüşənədək, hələlik, tanrı və köhnə sevgili...