kaş daha yaxşı, daha çalışqan, daha sevimli insan olsaydım. kaş heç vaxt heç kimin qəlbini qırmasaydım... özümlə bağlı ən nifrət etdiyim şeylərdən biridir, davamlı qəlb qırıram qətiyyən istəmədən. və incitdiyim bu insanlar qətiyyən layiq deyillər belə qəlb qırılmasına. özümə əsəbiləşirəm, nifrət edirəm, özümü öldürməyim gəlir. sonda isə çarəsizliklə boş-boş baxıram ətrafa. ağlaya bilmirəm son günlər, xirtdəyimdə ilişir qalır hər şey.
daha yaxşı insan ola bilmək üçün çox şeyimdən keçərdim. kaş ki...
insanları incitməyim deyə çox yumuşaq davranıb empatiya qururam, yenə də, bir nöqtədə qırılər hər şey. əllərimdən süzülür gedir hər şey.
özümü yaxınlarıma, ailəmə, hər kəsə yük hesab edirəm. bu duyğu məni öldürür, sömürür. bəzən çarəsizlikdən hər şeyi qırıb-tökmək istəyirəm. amma hirsimi özümdən çıxım gərək, əşyalar günahsızdır. qucaqlamaq istədiyim insanlar var, qarşılarında bircə kəlmə deyə bilmədən kədərli baxıram. kədər çöküb ruhuma.
bilmirəm, bilmirəm, bilmirəm... bütün bu çarəsizlik və tükənmişliyə rəğmən çiynimə yük alıb, bir əlimdə beş qarpız tutaraq çabalayıram. beynim məşğul olanda daha az vaxt olur düşünməyə.
heç vaxt mükəmməlliyyətçi insanları anlamırdım, amma indi özümün mükəmməlliyyətçilik çabasında olduğumu görürəm. özümdən hər şeydə ən yaxşı olmağı gözləyirəm, lakin heç nə məni qane etmir.
çox istəyərdim ki, mental olaraq stabil insan olum, duyğularım bəlli bir yöndə olsun, onda daha yaxşı olardı çox şey. hamını xoşbəxt etməyə çalışıram, amma bacarmıram. üzür bu məni.
nəbilim, kaş ki, kaş ki, eh...
No clear mind - one
(youtube: 
)
)