1. Baş rollarında anthony hopkins və anne bancroftun yer aldığı 1987-ci il tarixli dram filmi.
Bu film iki cəhətinə görə izlənməyə dəyər. Birincisi, çox geek ədəbiyyat söhbətləri gedir, kitablardan çox maraqlı sitatlar var, amma əgər siz də mənim kimi ingiliz ədəbiyyatını yaxşı bilmirsinizsə, filmin bu tərəfinin dadını tam ala bilməyəcəksiniz, yenə də qətiyyən sıxıcı gəlmir o hissələr.
Filmi izlənməyə dəyər edən ikinci cəhəti obrazlar arasındakı çox içdən hiss edilən münasibətlərdir. Empatiya bacarığı olmayan birisi belə, məncə, obrazların hansı hisləri keçirtdiyini başa düşər.

Ümumi filmin mövzusu frankla helenin məktub dostluğu ətrafında qurulub. Helen kitablara həddən artıq maraqlı biridir və öz ölkəsində tapa bilmədiyi kitabları ingiltərədən gətirtmək üçün frankın kitabxanasına məktub yazır, beləliklə onlar tanış olurlar. Film boyunca da helen hər dəfə hansısa kitabı frankdan tapmasını xahiş edir və belə məktublarla söhbət edirlər.

—spoiler—
Mənə görə ən maraqlı, bəlkə də təsirli obrazı frankın həyat yoldaşı noradır, hansı ki, son səhnədə əslində biz onu daha yaxşı tanıyırıq. Nora frankla aralarında ziddiyət olduğunun fərqində olsa da frankı qəlbdən sevir və frankın da helenə qarşı hissləri olduğunu anlayır, hətta helenin maktublarını, zarafatlarını, yazı üslubunu qısqanır. nora özü-özlüyündə tək-tənha olduğunu anlayır. hər nə qədər frank onun yanında olsa da, helendən minlərlə kilometr uzaqda olsa da, heleni heç vaxt görməsə də aralarındaki ən tənha insan noradır. Son səhnədə helenə yazdığı məktubda özü kimi tək-tənha insanların əslində çoxluq təşkil etdiyini yazır. insanlar eyni evdə, bir ailədə yaşayırlar, hər gün danışırlar, ancaq əslində tənhadırlar, ya da minlərlə kilometr aralıdadırlar, ayda bir dəfə məktublaşırlar, ancaq tənha deyillər.
—spoiler—

Ümumiyyətlə, çox underrated film olduğunu düşünürəm, yəqin ki, ancaq dialoqlar(bəzən monoloqlar) ətrafında qurulub deyə. Yenə də, bir çox yüksək reytinqli action filmlərindən daha axıcıdır, mənə görə. izləyin, izlətdirin..