Amma sonuncu sezonu çox xoşuma gəldi. Ümumiyyətlə hər sezon əvvəlkindən daha maraqlı olur. Serialı maraqlı edən əslində ümumi hekayə yox, onu necə işləmələri idi. Ssenaristlər, necə deyərlər, hekayələri yazıb daha sonra hamısını bir nəticəyə çıxartmışdılar. Belə deyək, fərqli obrazlar arasında paralel şəkildə 3-4 ayrı hekayə olur. Sonda isə bir səhnə olur ki, bütün bu hekayələr bir yerdə kəsişir. Bax orda goosebumbs olursan. Bu səhnə də 20-25 dəqiqəlik olur, və sezon boyu bütün hekayələr ən yüksək zirvəsinə çatır. Sağolsunlar, burda da kate bushun mahnısını qoymuşdular. Bir ara max-ın qulaqcığı qırılır, sevindim ki, fso da kate bushdan canımız qurtardı, amma xeyri olmadı. Rejissor elə hər yerdə bu mahnıdan istifadə edirdi.
Bir də bu sezonda hekayədə olan boşluğu doldurublar. Əvvəl baxanda deyirdim, hə, maraqlıdı flan amma ciddi bir boşluq var: bu hadisələr niyə yaşanır, nəyə görə belə şeylər olur. Onu açıqlamırdılar deyə biraz mənasız gəlirdi. Sən demə, bütün sirr kate bush’un mahnısında imiş ahaha zarafat edirəm. Amma Vallah ürəyim doludu. Sən o boyda milyonluq büdcəsi olan serialsan, niyə özünü hər proqramda eyni mahnıları dönə-dönə işlədən dünya tv-nin “həzin nəğmələr” verilişi kimi aparırsan?
Sezonun ikinci hissəsində running up that hill'i serialın theme musiqisi ilə miksliyib vermişdilər. Bu biraz yaxşı idi, cəhənnəm, fərqli bir şey eşidirdik.
(youtube: 
)
)Əslində çox əla mahnıdı, instrumenti və sözləri də əladı. Amma hər şey qədərində yaxşıdı, ey əziz duffer qardaşları, ya da mahnının sezonda bu qədər işlədilməsinə vəsilə olmuş hər kim.