7. Hansı üçün etmən gərəktiyinə qərar verə bilmədiyin eyləm/hərəkət. illər öncə eyni ildə dayımı, 2 nənəmi və kardeşimi sırasıyla kaybettim. O il çox ciddi sorunlar yaşadım. Həyatım bir neçə il tamamən xəyallarda və geçek dışı geçirdi. O kadar kopuk idim ki. Üzülməktən ziyadə nə hiss edəcəyimi gavraya bilmirdim. 10dan çox dostunu itirmiş biri olaraq alışmış mıydım acaba? Ömrüm tamamən birilərini gözləmək və onlardan darıxmaqla geçdi. Bunları düşünməmək üçün özümü çox zorlayıram bəzən. Deyirəm rob düşünmə bunları. Düşünmə deyə yalvarıram özümə. Həyatda bir şeyləri unutmak üçün o kadar fərqli şeylə uğraştım ki, bu mənim ciddi mənada dünya görüşümü artırdı. Hamı dışarıdan özünü çox geliştirib, halal deyir. Amma bu kadar şeylə uğraşma səbəbim tamamən bir şeylərdən uzaklaşmak və bir şeyləri unutmak idi. Kaybettiğim insanlar üçün darıxıram. Bəzən dəlilər kimi. Əldən gələn tək şey fokusumu dəğiştirməkdi. Hələ də hamısı yaşayırmış kimi hiss edirəm. Kaş daha fazla vakit geçirsəydik. Hər şeyə görə məni bağışlayın. Sizi haklı/haksız üzdüğüm hər şeyə görə peşmanam. Bir gün mən də göç edib gettiyimdə bu entrini okuyanlar toprağı bol, yolu işıq olsun deyəcəklər. Bəlkə də indi bunları yazarkən hiss etdiyim gibi hiss edəcəklər oxuyuculae. Bir gün görüşmək ümidi ilə. Yolunuz işıq, toprağınız bol olsun gözəl insanlar.