150. ankaradan da zəhləm gedir, boş keçən günlərdən də, təsadüfən eşitdiyim mariah careynin my all mahnısında səni xatırlamaqdan da. çox gülməli. məncə beynim sadəcə boşluqları doldurmaq üçün səndən istifadə edir, çünki i wouldn't give my all for your love. son vaxtlar dadandığım blonde latteni bugün yenə americanoyla əvəzlədim, nə deyirsən, səncə də nələrinsə qayıdışına işarə olar bu? çox da vacibiydi elə. nəsə çox atarlı olmuşam son vaxtlar, deyirəm bu türklərdən keçdi mənə. hər şeydə bir söz atmaq, triplənmək. bir fincan almaq istədim hamısının üstündə dəxlisiz sözlər yazılıb. sənə danışardım hamısını, əsəbimi pozan hər şeyi elə günündəcə yazardım sənə. bilirsən necə darıxıram, bütün doğma hesab elədiklərimlə əlaqəni saxlamağa çalışırdım. sən istisna. arada yadıma düşürdün, ama keçirdi. sonra yenə düşdün, bugün, ama keçənə oxşamır bu dəfə. çox da fərqi yoxdu, onsuz mənə elə gəlir çox yox 1il sonra bu yazdığıma gülməyim gələcək. açığı elə indi də gəlir. sadəcə ehtiyacım var kimisə düşünməyə, nəsə hiss etməyə. bugün səni düşünürəm, oxumazsan, xəbərin olmaz yəqin, elə olmasa daha yaxşıdı -*