512. yaşıdlarım kimi olmaq istəyərdim. əylənə bilən, vecsiz və cahil. cahillik həqiqətən gözəl bir şeydi. bir vaxtlar düşünməklə beynimi bəsləyib inkişafına xidmət etdiyimi düşünsəmdə indi çox peşmanam. araşdırmaq, düşünmək və sonu olmayan fikirlər. hər şeyi öyrənib bilmə arzusu, məni əlimdə olanlardanda etdi. psixoloqa getməyi düşünürəm. amma verdiyim məbləğ qarşısında mənə xidmət edən insanın mənə yararı olacağını düşünmürəm. artıq senarilər düzüb qoşmaq, ehtimallar sıralamaq istəmirəm. hər şeyi axarında olduğu halda əldə etmək istəyirəm. hər şeyi bilmək, əslində heç nəyi bilməməkdir. anlaşılmazdır. tanrısallıqdır. insan isə zəifdi. bir şeyləri qurban verməyi həkk olunmuş şərtdir. descartes'lə eyni cığırda gedirəm deyəsən. amma sonu yaxşı yerə getmir. hər hadisə qarşısında güclü qalmağa çalışdıqca, bədən sadəcə çırpınır və rəhm diləyir. insanın öz təbiətinin ziddinə hərəkət etməyi çox gülməli və ağlamalı haldır. taleh haqqında da yazmaq istəyərəm. tanrının yazdığı rolu sevərək oynayaram. amma öz iradəmin seçimlərindən əmin deyiləm. bu məsələ haqqında hələdə dəqiq cavabım yoxdur. tonla suallarımın cavabı olmadığı kimi. bir gün bütün suallarımın cavablarını tapmağı ümid edirəm. bəlkə bir gün..