mən özümü çox aldatdım, yaxşısan, zorsan, bombasan deyə deyə bir neçə ayı yola vermişəm. uje üzü yeni ilə gəlir, hiss edirəm ki, olmur uje belə getmir. mənimki bura qədər deyil, sadəcə burdan sonrası mənasızdır. bundan əvvəli kimi.
yeni ilə ümidlə girmək istərdim, di gəl ki, ümidlə mi çıxdım ki, girəndə də ümidim olsun?
nə deyim əşi, o qədər şey yazmışam ki, uje daha da yazmaq mənasız gəlir e bildiyin. bildiyin nifrət edirəm, yazmaq istəmirəm, prosda yazıram. whatever it happens, it happens.
son vaxtlar elə də yaxşı getmirdi düzü, yenə komfort zonam göt gününə düşüb, qoyduğum heç nəyi tapa bilmirəm. nə rahatçılıq var, nə evdə, nə bayırda. elə hiss eləyirsən ki, elə bil olmaz da. o nöqtə ilə səni görünməz bir gijdıllaq ayırır, amma tapıb deyə bilmirsən, "ala qaqaş, nağarsane, başıva dönüm?"
bayaq küçədə düşünürdüm, simulyasiyalarla bağlı teoriyanı səhv çıxartdım çaşıb. bu pox çünki düz olsa idi, nə qədər qolsuz olasan ki, bir personajı bu qədər göt-baş idarə edəsən? söhbət bizdən gedir bəli. məni oynayan hansı xiyardırsa ona səslənirəm, özüvə gəl ay brat. oyunda belə olsan, adam bu qədər gijdıllağ olmaz. bu qədər göt-baş heç kim oynamaz aq. nə yaşıyırsan ala?
bu aralar nəsə çox düşünürəm. çoxluca qorxulu yuxular görürəm. hər şeydən tətmin olmuş kimi hiss edirəm. baxıram ki, qozuma deyil. danışıram, amma havaya danışıram, ağzımdan çıxanlar belə qozuma deyil, məndən olsa ancaq susaram.
xəstələnmişəm, öskürəkdən boğuluram, qızdırmanın içində yatıram. yatmaq da demişkən, yuxu desən haradasa 4 aydır ərşə çəkilib. yatmıram a kişi. yata bilmirəm. bu gün də düz 4 gecənin yuxusuzluğu var üstümdə. gözlərim yerindən çıxır.
yaddaşım itir, gözlərim korlanıb. özümə 4 ay vaxt vermişəm. 4 aydan sonra ya buralardan sikdirəcəm, ya da ki, bilmirəm. mənə tutunacaq bir pox lazım idi, onu da tapa bilmədim deyə yəqin ki, amansızca yenə zırlayıb axtarışa çıxaram. axtarışlardan yoruldum. intihar mənlik deyilmiş, götüm çatmadı ona. amma indi hiss edirəm ki, kaş vaxtında etsə idim, çünki etməyib də bir xeyrin görmədik. bunlar yaxşı zamanlar imiş.
hər şeyə rəğmən həyat davam edir. qozuma olmayan şeylərin içində yaxşıya doğru gedənlər də var. karyera planları zırt-pırt bunları yazmaq istəmirəm, açığı ləzət eləmir. amma və lakin 2023-cü il ərzində ölkədən sikdirib getmək arzum var. sadəcə önümdə aşılması son dərəcə(mənim üçün) çətin olan, bütün ömrümü sikən, məni intihar etməyə belə vadar etmiş, həyatımı qaraldan bir neçə nüansı həll etdikdən sonra. bunu da yazarların 2023-cü ildən gözlədikləri başlığına yazmaq istərdim, prosda dedim birdən oxuyub edən olar, 1 il sonra gəlib deməsin, noldu, naptın reis zad. buranı amma bilirəm ki, oxuyan yoxdur.
bir də darıxdığım bir neçə nəfər var, burnumun ucu göynəyir sizin üçün, kaş ki, qucaqlaşa bilsə idik. ən azından oturub bir tum da çırtlasaq bəs edərdi. amma bu aralar full olmasa da, müəyyən dərəcədə işlərə fokuslanmışam deyə, alınmır. necə deyərlər, həyat davam edir.
(youtube: 
)
)nə gözəl duyğudur, heç kəsin sikində-daşşağında olmamaq və hamının yalandan osdurağa basması. ən azından bu qədər poxun içində rahat ilənə bilirsən.
üstdəki musiqinin sədalarında yazılmışdır. dinləyərsən arada, belə də qozuvaki