14. Mən deyildim. Mən balaca vaxtı qəhbənin, götverənin dal ayağı olmuşam. Məhlədə nə pox olurdu, mən çıxırdım altından, sinifdə nə olurdu məndən bilirdilər. Hər gün evdə ata-anam döyürdü, məktəbdə müəllimlər döyürdü, məhlədə əsgərlər döyürdü. Bildiyin sırtılmışdım da. Məhlədə sökülmək üzrə olan binanın pəncərələrini daşlamağa tırkalamışdım uşaqları, içində cin var deyib. Məktəbdə 2 dəfə şərəf lövhəsini yerə salmışdım, məhləmizə həsən dayı gəlirdi, göyərti, tərəvəz, meyvə zad satmağa. Gedib onun sumkaların eşirdim, meyvələrini oğurlayırdım. Dükandan top oğurlamışdım, kola, şokolad nə bilim ala hər cür pox iş çıxırdı. Amma böyüdükcə elə bil bir ucdan sakitləşmə də gəlirdi. 6-cı sinifdə məndən nifrət edən sinif rəhbərimiz 11-ci sinifdə sinfin ən yüksək yığanlarından idim deyə götümə girirdi. Arada da 4 5 il başqa məktəbləri gəzmişdim. Keçən il 5-ci sinfimi oxuduğum məktəbə elə belə getdim, direktor məni gördü tanıdı oğraş. Görüşüb söhbət eləyəndə vurduğu şillə, təpiklərdən danışırdı. içinskm mən də deyirəm ala mən nəymişəm. Atam arada uşaqlığımı danışır deyirəm, ala mən bu qədər cındır olammaram e ala. indi vəziyyət o qədər fərqlidi ki. Bu qədər sürətli yaşayandan sonra, 3-cü kursun sonlarına doğru çox sakitləşdim, indi də konkret poxum çıxıb. ilk dəfədir ki, uşaqlığıma heyfim gəlir aq. Nələr elədilər sənə götüvə qoyum sənin. Amma özüm kimi oğlum olsa, mən onu döyməyəcəm. Ama babat güləcəm içinskm huahajauah