614. vay be, mən də gələrmişəm buralara. həmişə bu başlığın altında ağlayanlara loser kimi baxmışam. amma mən ağlamağa gəlmədim biraz içimi töküb gedəcəm. hardan başlasam. 3 il əvvələ gedək. sözlüyə də təzə gəldiyim vaxtlar idi. ağır depressiyanın məndə hökm sürdüyü vaxtlar. fiziki olaraq da sikdirmişdim o vaxtlar. həm fiziki həm mental problemlərim çox idi. bu da mənim sosial həyatımdan tut həyatımın hər nöqtəsinə mənfi təsir edirdi. sonra nə oldusa artıq yetər deyib düzəlmək üçün çabalamağa başladım. ilk iş məşqə başlamaq, ikinci olaraq da mental olaraq çox çətin bir yola girdim. burda uzun uzadı yazmayacam amma mənim üçün çox çətin idi o vaxtlar, açığı hələ də əvvələ dönəcəkmiş kimi oluram ki, son anda toparlanıram. məşqin də haqqı ödənməz, fiziki faydasından çox mental vəziyyətimə kömək oldu.

hər nə qədər özümə etiraf edə bilməsəm də, bugün anladım. içimdə bir yerlərdə hələ də özümdən nifrət edirəm, bu qədər ağır məşqlər etməyimdə səbəb özümə bacardığım qədər əziyyət verməkdir. amma digərlərindən fərqim odur ki, hisslərim hərəkətlərimə təsir etmir. içimdə nə mənfi hiss olursa olsun, etməli olduğum şeyi edirəm, ən azından əlimdən gəldiyi qədər çalışıram. hisslərimlə hərəkət etsəydim indi bunları yaza bilməzdim bəlkə də. bu bacarığa nail olmaq bəlkə də məni "düzəltdi". hər nə oldusa, əvvəlkinə baxanda çox yaxşı vəziyyətdəyəm. hər yöndən inkişafa gedirəm. bu mindsetdə olduqca bu belə də davam edəcək.