10. O cəmiyyət ki,ele bir şərait yaradıb ki, ətrafımda hamıdan iyrənməyə başlayıram. Səbəb isə cəmiyyətin bizi bəzi şeylərə məcbur buraxması bilərək və ya bilməyərək.niyə axı cəmiyyətə uyğun və bu cəmiyyətin bizə qoyduğu və ya soxuşdurmağa çalışdığı anlayışlara tabe olaraq yaşamalıyıq ki?! O cəmiyyətə görə ki, hər insan doğulur, məktəbə gedir, universitet oxumalıdır mütləq (sonra camaatın uşağı allahın bir unisinə belə qəbul olmadı deməsinlər deyə), sonra adəti üzrə bu ölkədə həyatda qalması üçün məcbur olaraq fərqi yoxdur necəsə poxdan bir iş tapıb (hansı ki heç sevmədiyi, istəmədiyi) işləməlidir çünki, buna məcburdur həyatda qalmalıdır,sonra isə mütləq ki, evlilik yaşı çatır və tez bir zamanda evləndirilir(hansı ki,biraz gecikən kimi adına söz çıxardan cəmiyyətdə) və yenə bu poxdan cəmiyyətə adda yararlı olması üçün uşaq dünyaya gətirmək məcburiyyətində qalıb ( hansı ki, dünyada həyat bəxş edə biləcəyimiz minlərlə sahibsiz uşaq varkən) o saat azı 2-3 uşaq dünyaya gətirməlidir ki,cəmiyyətimizin ağzı yumulsun hansı ki,heç o uşaqlar necə inkişaf edəcək,o uşaqlara düzgün həyat verə bilərəmmi? hissəsini hesaba qatmadan, axına doğru üzən bir cəmiyyətdə yaşamağa çalışmaq canımı çox sıxır, məni tiksindirir,bezdirir. Artıq sikdiri çəkmək istəyirəm hamıya. Bir şey ki, bu cəmiyyət heç vaxt öz həyatlarına adaptasiya olmurlar, hamı standart hərkəs kimi olmaq istəyir və istisnasız hamının arxasınca danışmalıdır (kim kimlə yatdı durdu,kim harda işləyir,kim nə qədər maaş alır, o qız tərbiyəsizdir,bu oğlan petuxdur, sən müharibəyə qarşısansa onda xalq düşmənisən) müzakirə etməliyik və içimizi qaraltmalıyıq mütləq.
həyat bu qədər maraqsız və sadə olmamalıdır axı,əgər bu həyata bir dəfə gəliriksə kim nə deyər düşüncəsi və çoxalma instinktləri ilə yaşayan cəmiyyətdə axına doğru üzərək yaşamağa çalışmağımız böyük haqsızlıq olar.mən şəxsən bu insanların,bu cəmiyyətin bizə soxuşdurduğu məcburiyyətlər və qaydalar ilə yaşamaq istəmirəm, bu qədər sadə və mənasız həyat böyük bir əzabdır insan üçün.