7. 2014-dən bu yana almaniyadayam, təhsillə əlaqədar. çox şükür təhsil demək olar ki, bitib, tələbə statusundan çıxdım. indiki ağlım və əvvəlki 22 yaşım olsaydı, sözsüz amerika və ya ingiltərə deyərdim. almaniyaya daş qoyanın. məzələnirsən aa? nə var almaniyada? kasıb Azərbaycan və Azərbaycanlılar üçün bura əlbəttə dreamland kimi görsənir, belə də ki Azərbaycanlılara azərbaycandan başqa hər şey superdi o ayrı mövzu. amma almaniya yaxşının pisidir, hətta zamanla ən pisi. niyə almaniyada yaşayasan ki? sosial yardımlar, vətəndaşa dəstək, muvazinət filan. bu cümləyə fikrim biraz emosional olacaq, indidən üzr istəyirəm. adama deyərlərz gijdilla, bir ömür sosialda yaşamağa gəlmisən bu dünyaya? nə vaxta kimi 1500-2000 avro ilə sürünəcəksən? sozialamt-dan gecə-gündüz məktub alacaqsan ki, get özünə iş tap. 2000 avroyla almaniyada, hələ böyük şəhərlərdə yaşaya bilməzsən, kirayə elə 700-dən başlayır, o da shared room (wg). üstünə komunal xərclər, yemək gələndə, indi ayda ildə bir dəfə çöldə yemək yeyəcəksən də, pal-paltar, vse sikdirmisən. şəxsən özüm də elə aylar olub ki, evdən çıxmadan rahat 2500-3000 avro xərcim çıxıb, 1500-1700 onsuz da daimi xərclərdi (fixkosten), mən hələ ortalama subay bir adamdan danışıram, maşın da yox.

sosial həyatın bizə "şirin" görünən və ya bilərəkdən şirin göstərilən tərəfləri əslin də elə də şirin deyil. bunu ilk olaraq rəsmi işə atılanda anlayırsan, baxırsan kiz qazandığın elə vergiyə, sığortaya gedir. kimlərsə sosialdan faydalanacaq deyə, sən onların yerinə çalışmalı olursan.

bəs almaniyada varlanmaq olmaz? bəlkə. bu cəmiyyətin dayağı orta təbəqədir, yeni ölkənin 80 faizi filan 2000-5000 arası nett (avro) qazanır. bununla da o boşluq cəmiyyətdə qapanır. daha doğrusu, o da qapanmır, çünki işçi çatışmazlığı var. ona görə, dövlət bir yerlərini cırır ki, bizə işçi miqrantlar lazımdı..təzə çıxan qanunlar da ona xidmət edir, çünki sistem çökür, qocaların pensiyası, ağır vergilər, sosialda parazit kimi yaşayan insanlar.

bir də bunun üstünə disrkiminasiya və inteqrasiya problemləri. ağzınla quş tut və ya hətta alman pasportu al, səni qəbul etməyəcəklər, səbəbi bəlli: gözlərin mavi, saçı sarı deyil. ona görə ukraniyalilar lüks həyat yaşayır burda: avropalıdır. suriyalız iraqlı qaçqınlara o qiyməti verən yox. adamlar isa peyğəmbəri belə rəsmlərində qərbləşdirib, əsmər olan rəngini ağ, saçını da sarı elədilər ki, "bizdən biri" olursa, məhz belə olacaqsan. pasportla da alman olsan, nəsə olanda deyirlər ki, sən bio deutsch (german) deyilsən ki, papier deutsch-san. (kağız(da) alman).

inteqrasiya dedikləri şey də əslində assimilyasiyadan başqa şey deyil. heç tərsinə proses gedib mədəni sferada? yo. ancaq sən onlara uyğunlaşmalısan, vse.

bəs, almaniyanın müsbət cəhətləri yoxdu? var, əlbəttə ki. Azərbaycanla müqayisə eləməyəcəm, çünki ortalama bir azərbaycanlı üçün buralar cənnət kimidir.

almaniyanın ilk müsbət cəhətləri: təbiəti, (avropa onsuz da yaşıl qitədir də), rural yerlərdə kirayə ucuzdu, amma sosial həyat sıfır.

varlanmak, irəli getmək istəyən üçün amerika, ingiltərə, kanada kimi kapitalist və immiqrasiyadan uzaq ölkələrə baxmaq lazımdı. sözsüz ki, o ölkələrin də problemləri var, immiqrantları var, amma o ölkələrin ən böyük üstünlüyü qazandığın sənə qalır və irəli getmək istəyənə bürokratik əngəl yoxdu.

son söz yerinə.

biri var sahildə yaşamaq və dalğanı izləmək və heyrətlə "wow" demək, eyni zamanda həsrətlə içindən ah çəkərək " ala, ona baxe, gör neynir, dalğayla necə surf edir" söyləmək.
biri də var, o dalğalarla özün oynamaq. əlbəttə, boğulma, batma, qalxma ehtimal həmişə var. Ammaz adrenalin, həyəcan, yeni limanlar, fürsətlər sizi gözləyir.
seçim sizin. mən belə ağlımda auswandern, yənk relocation düşünürəmsə, deməli səbəb var. dünyada amerika tek güçtür. ya yanında olursunuz, ya da yok olursunuz