71. Nə biləbilərdim ki belə bir cındırdan dünyaya gələcəyimi, bunları gülərəkdən yazıram. Bu gülüş özündə sevincə bərabər kin və nifrət barındırır, atamı normal tanımamış olsam da ona qarşı olan nifrətim tanımamışlıqdan irəli gəlir çox zaman, anama qarşı olan nifrətim isə tanımışlıqdan irəli gəlir. Qəribə deyil? Birisindən tanımadığım üçün nifrət edirəm, birisini də tanıdığım üçün. Deməli həyatda hər cür şey olabilər, eynilə mənim həyatımda olduğu kimi. Anam deyil artıq, yəni, bu "artıq"lıq öz zaman mahiyyətini itiribdir, uzun müddətdir anam deyil, tanımadığım birisidi, göz gözə gəldiyimdə, küçədəki hər hansı birisindən fərqsizdir. Hiss edəbilmirəm, bəzənsə yazığım gəlir, onu da qınayabilmirəm, psxilogiyası pozulub, mənimkisini də pozdu sağolsun anacan. Həm barmağımda bıçaq izi qaldı, həm də beynim də unudulmaz izlər qaldı, bıçaq izi onun üzündən olmuş bir başqasına qarşı olan bir əməl olsa da nəticə də səbəbkar eyni insan idi. Səndən nifrət edirəm..... Nifrət.... Və bəzənsə mərhəmət.. ümid edirəm hər şey yaxşı olar.... Uşaqlıq gözəlidi... Ən azından heç nə anlamırdım...