14. Ən son Tbilisidə başıma gələn tragikomik hadisəni danışım. Öncəliklə tək başına səyahəti biriləri ilə səyahət etməkdən daha çox sevirəm. Çünki hər şeyi özüm planlayıram, həm də birlikdə getdiyim insana uymaq məcburiyyətində də olmuram. Bu dəfə də tək idim. Ən ucuz hostel hansıdırsa, həmişə də onu seçirəm. Tək meyar şəhərin mərkəzində, ya da mərkəzə yaxın yerdə yerləşməsidir. Yenə eyni tipdə hostel seçmişdim, amma vahiməli görünürdü (sahibəsi dedi ki, 2 əsrin binasıdır, heç əsaslı təmir falan da olunmayıb, başıma uçacaqdı elə bil). Telefonun zaryatkası az idi deyə, dedim öncə hostelə baş çəkim bir az yığsın, elə düşüm şəhərə. Telefonu qoyub keçdim mətbəxə ki, çay falan süzüm özümə. Çaydanı qızdıranda necə oldusa qapaq tərs çöndü, indi buxar əlimi yandırır, çevirə də bilmirəm. Birdən gördüm arxadan bir nəfər gəldi köməyə. Təşəkkür etdim, sonra başladı söhbətə. Başlamaz olaydı. Sən demə ərəb imiş. Şablon suallardan sonra başladı gic-gic suallar verməyə. Tək gəldiyimi öyrənəndə istəsən bu gün birlikdə gəzərik falan deyə təklif elədi (mən bunu başlıqda səmimi bir təklif olaraq qəbul elədiyim üçün tərs reaksiya vermədim). “Yox, çox sağ olun, mənə belə xoşdur” dedim. Evli olub olmadığımı soruşanda “evli olduğumu deyim, bəlkə əl çəkər” deyə düşünüb “evliyəm, 6 aydır artıq” dedim. Uşağın falan var mı deyə soruşdu, yoxdur deyəndə nə əcəb dedi (baxma: yeni evli cütlükdən bir şey zad var deyə soruşan xala). Gördüm söhbəti uyğunsuz yerlərə uzadır, "burda türk bir dostum var, mən onunla görüşə gedirəm" deyib (yox idi) canımı qurtardım (sandım). Düşdüm şəhərə, 2 saat kimi keçmişdi. Kilsə, katedral kimi yer var idi böyük. Ora girəndə nə görsəm yaxşıdı, bayaqkı ərəb də burda idi. “Bəs dostunla görüşəcəkdin” dedi. “Görüşəcəm də, onu gözləyirəm”. “Kilsədə gözləyirsən?”, “hə, burda gözləyirəm”. indi kilsəyə girdiyim üçün özümü söyürəm, amma birini gözləyirəm dediyim üçün də çıxa bilmirəm. “Sən mənə nömrəni ver, yaxında Azərbaycana səyahət planlayıram, tanışım da yoxdur, kömək edərsən, gəzərik birgə falan” deyəndə telefonu götürüb random bir nömrə yazdım. Sonra “təbii ki, kömək edərik. Bu yoldaşımın nömrəsidir, özü çox qonaqpərvərdir. Sizi qarşılayar, gəzərsiniz” dedim. indi məni gic bir gülmək tutub, gülə də bilmirəm. Gördüm kişinin rəngi dəyişdi, çox sağ ol deyib uzaqlaşdı. Axşam hosteldə görəndə də dinib danışmadı. Həmin günü də xəyali həyat yoldaşı sayəsində yola vermiş olduq. Bu da belə qəribə bir anı idi