695. (bax: durduq yerdə adamın içini isidən şeylər)

əslində tam bu başlığa uyğun bir entry olacaq bu amma bura yazacam cuz why not. bayaq görüşəcəyim dostumu gözləyəndə getdim (baxma: baku book centre)a biraz dərs oxumağa. gedənlər bilər yuxarı mərtəbədə pəncərə qıraqları var, altında da puflar və döşəkçələr. orda puflardan birində oturub planşetimi kitabımı çıxardım. yandakı pəncərədə də bir toppuş yanaqlı oğlan uşağı oturub kitab oxuyurdu, sonra öyrəndim ki anası ilə kitab oxumağa gəliblər heyran qaldım biraz amma məsələ bu deyil. mən puf axtaranda oturmağa yanındakı pufu göstərdi mən də gülümsünüb onu çəkdim oturdum. sonra wifi lazım oldu başqa adam da yox idi deyə getdim bu uşaqdan soruşdum ki, sən bilirsən burda wifi var yoxsa yox(ortama çox hakim görünürdü). azərbaycan dilini o çox az danışırmış sən demə, mən də elə rus dilini güclə danışıram. axır öyrəndik ki, wifi yox imiş. sonra oturdum sual oxuyum amma kitabımı da çıxardıb qoymuşdum yanıma ki, oxuyaram. gəldi birinci öz kitabını mənə göstərdi, sonra soruşdu ki sən nə oxuyursan, nəzərə alaq ki bunların hamısı rus dilindədir və mən zorla başa düşürəm. nəysə, bir təhər başa düşüb kitabı göstərdim dedim ki türk dilindədir. yorğun ya da əsəbi olsam bəlkə "ay uşaq imkan ver oxuyaq" deyə fikirləşərdim amma həm kefim yaxşı idi deyə, həm də uşaq çox şirin idi deyə şirin gəldi o an. biraz keçəndən sonra durdu getdi kitablara baxdı, bilinirdi ki, ürəyi sıxılır mənim də dərs oxumağım gəlmirdi onsuz. sonra gəldi kitabının qıraqlarına düzəltdiyi origami əlfəcinlərini göstərdi mənə, mən də ancaq işarəsindən bir də arada tutduğum sözlərdən başa düşürəm ki, nə demək istəyir. o qırıq ünsiyyətimizə baxmayaraq azərbaycan dilində güc bəla ilə mənə origami əlfəcin düzəltməyi öyrətdi lol. 10 yaşı var imiş toppuş yanaqlı dostumun. sonra gedəndə də əlfəcinlərindən birini çıxardıb mənə hədiyyə verdi. o "möhtəşəm" rus dilim ilə "bu sənindi axı, götürə bilmərəm" dedim o da " yox mən sənə verirəm" dedi. indi bayaqdan qabağıma çıxan hamıya bunu danışıram. az qala metroda yanımda oturanlara belə danışacaqdım. əlfəcinin üstünə tarix yazıb xatirə qutuma atdım. deməli ünsiyyət qura bilməsən belə biriylə mehriban ola bilərmişsən,belə minnoş uşaqlar mənim insanlığa olan sevgimi bərpa eləyir, 1 həftəlik xoşbəxtlik dozamı aldım lol.