695. əziz günlük, bir gün sonra azərbaycandan ayrılıram. bir neçə il türkiyədə işləyəcəm.təhsilimi tamamlamalıyam. qəribə hislər içərisindəyəm. gələcək üçün narahatam. net olmaması həm narahat edir həm də ürəyimcədi. azından sıxılmayacam deyirəm. həyatımın qalan hissəsini ətrafdakılar kimi yaşamaq istəmirəm. məsələn ailəmə baxıram. ölkədən çıxmağa risk edən və gələcək üçün daha fərqli planları olan, yeni yerləri kəşf edib, komfort zonamdan çıxmaq istəyən təkcə mənəm. bu vaxta qədər çox sıxıcı həyat yaşamışam. ailəmlə heç vaxt gəzməmişik. nə ölkədən kənarda nə də elə yaşadığımız şəhərin içində. valideynlərimin həyat fəlsəfəsi qazanıb, ev alıb və yemək alıb evdə yeməkdir.digər şeylərə yersiz xərc kimi baxılır bizdə. gəzmək istəyirəm deyirəm maaşımla anam deyir mənə göndər yığım ev alım sənə o qədər qazansan. ölkədən tək çıxmağıma qarışa bilmirlər çünki elə bilirlər 4-5 il sonra bakıya qayıdacam. mənim üçünsə türkiyə sadəcə yolüstü dayanacaqdır. duyğusal manipule edildiyimi düşünürəm. məndən böyük digər övladları da var. o ölkədən xaricə getmək istəmir, həyatını bakıda qurub. amma onlara qarşı hörmətsizlik edir deyə ona hər şəraiti yaratmaqlarına baxmayaraq deyirlər tək biz burda darıxacağıq. analar oğullarını hər zaman, qızlarını isə yalnız onlar istədikləri zaman sevirlər ifadəsindən haqlı bir ifadə hələki eşitməmişəm. uşaqlığımdan bəri hər səhadə mükəmməl olmağımı və şikayətlənmədən onları hər zaman məmnun etməyimi istəyiblər. etiraz etdiyim vaxtlarda sonra unuda bilməyəcəyim şeylər eşitmişəm. aramız yaxşı olsun deyə onların istədiyi etsəm və xoşbəxt olmadığım yerdə qalsam bilirəm ki, bir yaşdan sonra peşman olacam. o zaman da cavabları qayıtmazdın olacaq. biz səni məcbur etdik mi deyəcəklər. bu vaxta qədər aramızda əslində heç nə yaşanmayıb. hər şey bundan sonra başlayır. istədiyimi etmək üçün öncədən planlarımı deyə bilmirəm çünki tamamilə normal və yaxşı istəklər olmasına baxmayaraq sırf onların istədikləri və tanışlara hava atacaqları qərarlar olmadığı üçün əngəl olmağa çalışacaqlar. self therapy ilə bir az egoist olmağı öyrənmişəm və manipuleye dirençli hala gəlmişəm. qərarlarımda dəqiqəm və dönməyəcəm. öz xoşbəxtliyimi isə təbii ki hər şeydən üstün tutmalıyam.bir zaman geri dönüb baxanda peşmanlıq hissini yaşamaq istəmirəm. bir az çətin olacaq. terapi seansları və sözlüklə ümid edirəm hər şeyi yoluna qoya biləcəm.