706. eziz günlük, saat 19:18 evime yaxın bir kafede oturmuşam ve klaviaturamda e herfi olmadığı üçün bu oxunulması narahat edecek entryni yazıram.son zamanlarda heyatım yavaş-yavaş yoluna düşme yolunda irerleyir.antidepressantlarla olan yoldaşlığın tebii ki, hele de davam edir.onlar mene hele bir müddet de lazım olacaqmış kimi gelir.ortamı daha yaxşı tesvir etmek üçün arxa fonda çalan mahnını da qeyd etmeliyem: eminem ' houdini '. kefim yerindedi anlaşılan.2 gün evdeyem ve işlemirem.evden pul alma eram da bitdi.havalar soyudu,güneş de evvelki kimi kefimi pozmur.düzenli işim ve maaşım var,fluoksetin öz işini görür.evden uzaqdayam.kilo verdim ve üz derim döneminin en sivilcesiz zamanını yaşayır. ve en esası toksik münasibet içerisinde deyilem.bu sebebden halhazırda veronika is living her best life deye bilerik.ümid edirem boku çıkmaz ddjdjjdkj.mental veziyyetim yaxşı olmasına reğmen psixoloqa getmeyi planlayıram.bezen yaxın olmadığım birisiyle danışmaq ehtiyacı duyuram çünki.hem de yaxın zamanlarda ailemi memnun etmeyecek qerarımı onlara bildirecem ve olacaqların meni minimum tesirlendirmesi üçün birisine ehtiyacım olacaq mence.ne zeman memnum oldular ki sanki.....üzerimde olan ailemin ' her kesi memnum etmelisen ' manipulyasiyasının ferqindeyem.ne yazıq ki ya da yaxşı ki.hansını demeli olduğuma qerar vere bilmedim.bu zamana kimi çox zaman memnunluq menden başqa digerlerinin terefinde olub onsuz.bir yerden sonra işleri ters istiqametde yürütmek isteyirem.insanları memnun etme ehtiyacı ve stresden qorxma kimi alışqanlıqlarımı geride buraxmağın zamanı gelib.bunların ferqinde olmaq bele böyük şeydi mene göre.