742. “Sənə Yazılmamış Mesaj”

Salam…

Bilmirəm bu mesaj sənə çatar, ya yox… ya da sən heç oxuyarsan, ya yox.
Sadəcə içimdə qalanları demək istəyirəm.

Səndən bir mesaj gözləmək nə qədər sadə görünsə də, mənim üçün o qədər ağır olub bu günlər.
Gözlədim… bəlkə yazarsan, bəlkə halımı soruşarsan, bəlkə bir “necəsən?” deyərsən. Amma gəlmədi.

Bəlkə də sən heç fərqində deyilsən, amma sükutun belə məni düşündürür.
Özümə suallar verirəm – “nəyi səhv etdim?”, “mən niyə bu qədər istəyirəm?”, “o niyə heç düşünmür?”

Bəlkə də sənə lazım deyiləm.
Bəlkə də sadəcə mənim sevgiyə ehtiyacım var idi.

Amma yenə də… sənə pis olmadan, acıq duymadan, kin saxlamadan deyirəm:

Səndən bir mesaj gözləmək – məni az qala unudulmuş biri kimi hiss etdirdi.

Və ola bilsin bu sonuncu dəfədir ki, səssizliyinə səssiz cavab verirəm.
Çünki sükutun da bir yerə qədər çəkilir.

Yazmadığın üçün incimirəm… amma hisslərimi itirməyə başlayıram.

Əgər heç vaxt yazmayacaqsansa… sadəcə bunu bilməyini istəyirəm:
Mən içdən, saf və səmimi şəkildə sənə yaxınlaşdım.
Sən isə sadəcə uzaq qaldın…