nəyəsə hazırlaşarkən həyəcanını basdıra bilməmək

deməli, mənim üçün əhəmiyyətli bir imtahana hazırlaşıram bir neçə aydır. hər şey əla gedir, gələn həftə artıq iştirak edəcəyəm. sınaqlarda göstəricilərim normalın üstündədir. qısası, narahat olmağım üçün heç bir əsas yoxdur. amma mən axşam yatağa girən kimi, bundan başqa nəyəsə fikrimi dağıda bilmirəm və yata bilmirəm. hal - hazırda bir saat yatmağa çalışdım, yenə alınmadı. qalxıb oxuyuram yenə.
digər bir məsələ isə, bu yalnızca narahatlıq formasında olmayır. hər şeyin yolunda getməsinin verdiyi özgüvənlə uğurla imtahanı keçmişliyin eyforiyasını yaşayıram bəzən. bunun isə nə qədər mənfi təsiri olduğunu da bilirəm. qəribə təzad içinə salır hətta məni. məmnuniyyət hissinin məni comfort zone - a salacağını bilirəm və süni şəkildə buna mane olmağa çalışıram. sanki, "hər şey yolundadır, götün qalxıb, indi otur yerində ona görə də, davam elə hazırlaşmağa" - deyir özüm özümə. bu təzad da istiqamətini dəyişə dəyişə dövr edir.
yəqin ki, çoxunuz yaşamısınız bu vəziyyəti. kim necə davranıb belə halda, özgüvəniniz nəyəsə görə çox qalxanda və bunun fərqinə varanda götünüzü necə aşağı endirirsiniz?

(bax: düzəldilməli başlıq adları)