1. adını bilmədiyim müəllif tərəfindən yazılan super bir şeir. hər dəfəsində oxuyarkən insanı dərin xarüqələrə aparan şeirdir.

içəri gir.
qapını ört.
işıqları yandır.
məni qucaqla.

çölə çıxaq.
kinoya gedək.
kinodan çıxaq.
gəzək.
sərxoş olum.
sən olma.
məni qucaqla.

səmaya baxaq.
qaranlıq da olsa,baxarıq.
dua edərəm,ikimizin yerinə.
sən etmə.
məni qucaqla.

siqaret çəkərik.
əllərimiz üşüyər.
mən isidərəm.
sən məni qucaqla.

pulumuz qurtarar,yeriyərik.
qurtarmayan,sonu olmayan bir yol taparıq.
sonsuz bir mahnı oxuyarıq.
aşiq olaram.
sən olma.
qucaqla məni.

danışarıq.
həmişə birbirimizə nələrisə başa salarıq.
kimləri öpdüyündən danışarsan.
ağlayaram.
sən ağlama.
qucaqla məni.

dalaşarıq.
söyüş söyərik.
qışqırarsan.
küsərəm.
sən küsmə.
qucaqla məni.

gülərik.
analarımızın öləcəyini unudarıq.
analar ölməsin.
anam ölərsə,qucaqla məni.
çünki bilirsən,
bəzən analar ölür..analar öləndə uşaqlar həmişə kədərli,məyus baxır..həmişə yorğun baxır..həmişə yıxılacaqmış kimi baxır.
və mənim kürəyimi söykəyə biləcəyim bir divarım yoxdur.
kölgəsində dincələcəyim bir çiynim də yoxdur.

qorxuram.
məni qucaqla.

canım ağrıyanda
əllərim titrəyəndə,
ən çox göy gurlayanda,
yağış yağanda,
və hər dəfə günəş çıxanda,
bir quş uçanda,
dənizlər dalğalananda,
ən çox ulduzların altında,
bu xarabanın dör bir yanında,
nəfəs aldıqca...
qucaqla məni.