ən parlaq nümunəsi ərəb baharından əvvəl devrilən yaxın şərq diktaturalarıdır. ben ali, mübarək kimi öz ölkələrində avtoritar rejim qurmuş köhnə generallar gənclərin facebook, twitter və s. sosial şəbəkələrə çıxışlarını məhdudlaşdırmaq istəyirdilər. bunun səbəbi də çox təbii idi. bu tip hərbi rejimlər cəmiyyəti dövlətin müəyyənləşdirdiyi çərçivədə idarə etmək və istiqamət vermək istəyir. ancaq internetə çıxışı olan insanlar həm dünyanı həm də o ölkələrindəki problemləri görüb daha fərqli düşünməyə başlayırlar. ki bu liderlərin internet vasitəsi ilə getmələri də bu tezisin haqlı olduğunu sübut edir-
(youtube: 
)
. 90-cı illər kemalist türkiyəsində də trt militarist rejimin istədiyi propaqandaları edirdi və internetə də məhdudiyyətlər və ya qadağalar qoyulduğundan bir növ insanlar ölkələrindəki vəziyyəti silahlı qüvvələrin istədiyi kimi anlayırdılar. generalların işinə yaramırdı dünyayla daha çox inteqrasiya olunmuş, türkiyə güc strukturlarının çərçivəsindən çıxan qlobal bir gənclik. məhdudiyyətlər və qadağalar ən son türkiyə və rusiyada baş verdi. ərdoğan gezi hadisələri vaxtı ona qarşı olanların aktiv istifadə etdiyi twitter kimi internet saytlarına qadağalar qoydu və daha sonra da putinin wi-fi istifadəsi ilə bağlı məhdudiyyətləri ortaya çıxdı-http://tvrain.ru/articles/podkljuchatsja_k_wi_fi_v_obschestvennyh_mestah_razreshat_tolko_po_pasportu-373709/.)siyasi qüvvələrin texnologiyaya yanaşmaları və internetə, sosial şəbəkələrə qoyulan qadağalar,məhdudiyyətlər hazırda dünya siyasətində çox aktual bir mövzudu.