1. məni uşaq vaxtı qruşa əvəzi döyən (arada bir iki şillə təpik də mən vurmuşam amma), yenə də kənar heç kimə məni incitməyə belə imkan verməyən. yıxılsam qaldıran, problem olsam həllim olan insan. o məni çox istədiyini bildirsə də, üzdə bildirmirəm. amma olmazsa olmazdımdı da adam, nə yalan deyim bir gün yanımda görməsəm nə edərəm bilmirəm.
2. indiyə qədər mənə pislikdən başqa bir şeyi dəyməyən,psixologiyamın pozulmasında böyük payı olan insan. ama yenə də nifrət edə bilmirəm nə də olsa qardaşımdı.
5. uşaq vaxtı çox didişmişik.nə yalan deyim,ibnənin biriydi qardaşım. anamın dediyinə görə mən doğulanda da məni sevmirmiş,"hansı xəstəxanadan almısınızsa,aparın qoyun yerinə" deyirmiş mənim haqqımda.mən isə ömrüm boyu "böyük qardaşım"var deyib rahat olmuşam,hətta indi də.bəzən problemlərim olanda da o kömək edir.indi bir birimizə çox bağlıyıq.hətta mənə "dayı" deyir,mən də ona "yeğen".bir az da ağıllı olsa,şuluqluq etməsə,dünyanı birlikdə xilas etməyə icazə verərəm ona
