1. havadan danışacağımı zənn edəcəyiniz başlıq. əslində var. havanın da aidiyyəti var.

qaranlıq idi. ilk dəfə yalnız qalmışdıq. həmişə istəyirdik içtən içə tək qalmağı amma bir birimizə deyə bilmirdik. bu dəfə nə oldusa təsadüfən hamı yavaş yavaş getdi. hər bir adam getdikcə torbadan çıxan hər daşın rəqəminə uyğun biletə xətt çəkərkən gözləri işıldayan, beynində ev maşın xəyalı quran pensioner(pensiyaçı) kimi hiss edirdim.

hamı getdi ikimiz qaldıq nəhayət. ətrafda insanlar var idi amma tək biz ordaydıq.

..: hamı getdi mən də yavaş yavaş gedim
z: metroynan gedəcəksən hə? gedək istəyirsən, tək getmə gecdi
..: mənə görə getmə hələ hava təzə qaralıb
z: olsun soyuqdu gedək
..: yaxşı

həyəcanlıydıq. söhbət edirdik. haqqında bilmədiklərim məni ona daha da bağlayırdı.

metrodan endik. stansiyadan çölə çıxdıq. insan inana bilmir bəzi şeylərə. ətraf ağarmışdı. qar yağırdı. 2 stansiya müddətində bu mümkün idi görəsən?

biz tərəfdəki stansiyada istədiyim siqaret olmur bəhanəsi ilə çıxdığım üçün məcbur siqaret aldım. çəkmə dedi mənə. qısa amma çox fərqli idi. #176265 bu entry'mdə də dediyum kimi atam belə demirdi mənə. istəmsizcə yaxşı dedim, utanaraq.

evlərinə qədər yanında getməyimə razı oldu. çox üşüyürdüm.

bloklarının qabağında məni qucaqlayıb sağol gedərkən də üşümək üçün darıxmışam dedi.

o vaxtdan bu yana əvvəllər mən hər gün üşümək üçün darıxırdım, qışda belə. indi arada, məsələn, indi elə. istidi.