1. dayımın xətrini uşaq vaxtı da indi də çox istəyirəm. heyif ki, uzaqda yaşayır. mən uşaq olanda çox ciddi rəftar edərdi mənimlə. fiziki, gücləndirici hərəkətləri üzərimdə sınadı, bəzən xəstələnəndə sürpriz olaraq əlində tutduğu cücə ilə də məni əzizlədi, balığa gedərkən tutduğu tısbağanı da mənə hədiyyə elədi, uzun illər kənddə, həyətimizdə kiçik göldə saxladıq onu.

5-6 yaşımda mənim israrlarıma dayana bilməyib anamdan aldı özü ilə kəndlərinə apardı. bu günkü kimi yadımdadır avtobusda unutduğum limonad. uzun illər o ikarusda itirdiyim limonadın necə qiymətli bir şey olduğunu bilməzsiniz* uşaq ki uşaq

amma dəcəl olduğum üçün, hətta yemək yemədiyim üçün mənə acıqlandığı da oldu. balıq tutarkən boş otura bilməyən bir nadinc uşaq olan məni daha aparmadı özüylə. sakit , kiçik qardaşımı isə bundan məhrum etmədi

böyüdüyüm zaman, daha çoxu yaşadığı boz və riyakar cəmiyyətin diktəsilə, daha azı isə xarakterimin tərsliyi və inadkarlığına görə qəlbimi qıracaq sözlər söylədi amma həyatını , çevrəsini və xarakterini bildiyim üçün sonradan bunları da ona bağışladım...

bu günədək bizimlə və öz valideyni və bacı qardaşlarıyıla aralarında ciddi mal mülk problemi yaşamadı. hər işdə çalışmaq zorunda qaldı və hamısını ən gözəl biçimdə icra elədi.və qocalıb. saqqalına dən düşüb. hələ da çalışır. arzum, ona ən gözəl şəraiti qurmaq və mənimlə haqlı olaraq fəxr edəcəyi anlar yaşatmaqdır. allah sizin canınızı, ağlınızı və ruhunuzu qorusun, özlərinə, özünüzə və cəmiyyətə faydalı, saleh övladlar yetişdirəsiniz

(bax: ümumiləşdirmələr xətalıdır)