1. Troya müharibəsindən zəfərlə qayıdan əfsanəvi qəhrəman odissey dönərkən ecazkar səsləri ilə dənizçiləri özlərinə valeh edən sirenlərin yaşadığı adanın yaxınlığından keçməli idi. Sirenlərin nəğməsi o qədər cazibəli olurmuş ki, dənizçilər ağıllarını itirib gəmilərini onlara tərəf istiqamətləndirir və nəticədə gəmiləri qayalıqlara çırpılaraq parçalanırmış. Bu nəğmələri eşitmək hər bir dənizçi üçün əvəzolunmaz bir arzu idi, həmçinin odissey üçün də. Ancaq o bilirdi ki, bu həm özünün, həm də dənizçilərin ölümünə səbəb olacaq. Ona görə bunun qarışısını almaq üçün gəmi dirəyinə özlərini möhkəmcə bağlamaqları və qulaqlarına mum keçirməkləri üçün tapşırıq verir.
Odissey fərqində idi ki, gələcək Odissey özünə hakim olub düzgün qərarlar verəcək vəziyyətdə olmayacaq.
indiki və gələcək özümüz arasındakı bu razılaşma “odissey anlaşması” adlandırılır.
gündəlik həyatda hər birinmiz özümüzlə bu cür “kiçik oyunlar” oynayırıq. mən tezdən oyanmalı olduğum vaxtlarda telefonda budilnik qoşub onu yatağımdan uzağa qoyuram. Əsas da qışdırsa, şirin yuxudan ayılmağın nə qədər çətin olduğu hamıya məlumdur. Həmin an fərqində olmadan onu söndürə bilməyim deyə uzağa qoymağım sayəsində məcburi yerimdən dururam, o isti yataqdan durmaq əzabverici olsa da, ayılmağıma səbəb olur.
Hər nə qədər özümüzü iradəsi möhkəm hesab etsək də, mütləq ona hakim ola bilməyəcəyimiz zamanlar, müəyyən zəifliklərimiz olacaqdır. bu zəiflikləri ən yaxşı bilən də elə özümüzük. Odissey anlaşmasının mahiyyəti bizə həmin zaman kimə dönüşəcəyimizi əvvəlcədən fərqinə vardırmaqdır.