Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var.
Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
1. Hamı evdə olanda yan otaqda içib sonra o başla çıxıb evdəkilərlə hal-əhval tutmağım. Ya üz vurmadılar, ya da ciddən hiss etmədilər ki, orda deyiləm.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var.
Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
2. Demək, 1-ci kursdayam. Mən də starosta idim o ili. Mühazirəyə gəlmişik, birinci dərsdir. Özü də çöldə yağış yağır əməlli. Bilən bilir bizim mühazirə zallarını. O kinolarda göstərilən amfiteatrlar kimi mərtəbəlidir, həm də mühazirələrdə çox adam olur. Yalan olmasın 100 adam olur mühazirələrdə. 90 dəqiqəlik mühazirələrdə 5-10 dəqiqəlik fasilə olur, o arada da davamiyyət yoxlanır, starostaların jurnalları imzalanır. Nə isə. Dərs başlayıb, yağışdır deyə adamlar gecikir. Bir qız girdi tələsik. Bizdə də bilmirəm niyə, o zalın döşəməsi bir az sürüşkəndir. Qız oturma yerinə az qalmış ayağı sürüşdü, guppultuyla yerə dəydi. Mənim də içimdən qız yıxılanda "mən də yıxılmasam, yaxşıdır" keçdi. Sevgilim yazmışdı. Buna dedim ki, qız yıxıldı, mən də yıxılmasam, yaxşıdı. Öz kapasitasiyama bələdəm çünki. Əldən kütələyəm. Yıxılıram tez-tez həm də. indi fasilə gəlib çatdı, mən də o günü nəsə bir az hündürdaban botumu geymişdim, biz də zalın üst hissəsində oturmuşduq. indi düşdüm aşağı, özü də havalı-havalı. Tam müəllimin masasına çatıb jurnalı qoyurdum ki, ayağım sürüşdü, əlimlə özümü saxladım ki, yerə yapışmayım. Qalxmaq istəyəndə ayağım bir də sürüşdü. indi zaldakılar bilmir gülsün, ya gəlib qaldırsın. O momentdə də özümü gülmək tutdu deyə zal da başladı gülməyə. Adımız kimya mühazirəsində yıxılan 2 qız qaldı o qızla birgə. Mənim 100 adamın qabağında yıxılmağımla yıxılma tarixcəmin ən parlaq gününü yaşadım.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var.
Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
3. daha bir epik an yadıma düşən başlıq.
bu il olub. Qatardan düşürdüm, telefonda idim həmişəki kimi. Birdən arxadan adımı eşitdim, düşündüm yəqin tanışdı da, Sumqayıtda daşı atırsan, tanışa dəyir. Çöndüm arxada adımı çəkəni axtararaq getməyə davam etdim. Və bu an üzümlə önümdəki dirəyə girdim. Gözümdəki eynək də mənə girdi. Mənlə dirəyin qarşılaşma səsi ordakı ən möhkəm səs idi. Deyəsən arxada iki çaqqal gülüşü də eşitdim. Həmin an ordan qatara geri minib vağzaldan birbaşa başqa ölkəyə qaçmağı düşünürdüm. Evə gələndə üzümün yarısı şişmişdi, gözümün altında eynəyin açdığı yara var idi. Çapığı qalıb "xarizmatik" üzümü daha da bəzəmədi yaxşı ki.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var.
Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
4. bu anlardan birini uniyə təzə qəbul olduğum zamanlarda, cin olmadan insan çarpmağa çalışanda yaşamışdım.Belə ki,hələ birinci kursdayam və yuxarı kurs bir tanış sayəsində özümü kafedrada bir elmi iş götürmüşkən tapdım.Əslində elmi işi də sırımışdılar,hətta yaza bilmirsənsə özümüz yazaq da dedilər ancaq mən qəbul etməmişdim.Hansı ağılla qəbul etməmişdim hələdə bilmirəm,Qazaxıstan 1946-60-cı illər sosial-iqtisadi vəziyyəti barədə nə bilirdim ki mən,nəysə dedim yazarıq.Üstündən keçdi 2 ay və artıq elmi rəhbərim material atmalıydı,göndərdi materialı 3 gün üzərində işlədim,slayd hazırladım və bir neçə ədəbiyyatı birləşdirib bir şey ortaya çıxmarmağa çalışdım gördüm ki məndə heçnə alınmır məndə etmədim tənbəllik və mənə göndərilən və bu mövzunu tam əhatə etdiyini düşündüyüm materialı istifadə edim dedim.Gəldi çatdı tec iclası,çıxdım yazdıqlarımı oxumağa birdə nə görsəm yaxşıdı hər kəs gülür,hər kəs dediyim kafedranın müəllimləridi.o an kürsüdəyəm və düşünürəm ki görən nə dedim belə oldu.oxudum bitirdim və kafedra müdiri müəllimlərə çevirilib kimin nə sualı var dedi.O an soyuq tərlər axıdırdım,heç kəs sual vermədi yalnız bir müəllimimiz gülümsəyərək bunu dəqiq özün yazmısan dedi..məndə əlbəttə,deyib tezcə uzaqlaşdım ordan.Üzərindən bir müddət keçdi gəldim 2 ci kurs oldum və bir gün dərsdə mənim yazdığım elmi işin mühazirədə oxunduğunu görəndə o anki bütün gülüşmələrin,baxışların mənasını anlamışdım.
yenə tec iclası ilə bağlı bir epik anım var.1ci kursda tec konfransı açıq elan ediləndə bir çox fəal tələbənin,fakültənin zəkalarının fotoları vardı.Onların içində olmağı arzulamışdım həmin gün,gün oldu 2-ci kursda həmin iclas yenidən oldu həmin gün universiteti təmsil edirdim hansısa yarışda amma qrup yoldaşlarım vardı,şəklimi çəkib mesaj atmışdılar sağolsunlar özüm olmasamda fotom varmış
