uşaqdan böyüyə hər kəs səbirsizliklə təcrübənin necə keçəcəyini gözləyirdilər. fizik foucalt isə dünyanın fırlandığından əmin idi. təcrübənin özü bəsit bir qaydaya əsaslanırdı: rəqqasa hər hansı bir qüvvə təsir etmədiyi halda düz xətt boyunca hərəkətini davam etdirəcək. bax belə
ancaq foucault bunun belə olmadığını və müəyyən müddət sonra rəqqasın hərəkət xəttinin dəyişəcəyini deyirdi. bu da dünyanın fırlandığının sübutu idi. az əvvəl şəklini verdiyim binanın qübbəsindən zəmininə qədər təqribi 70 metr uzunluğunda dəmir tel bərkidilir və bu teldən 25-30 kq ağırlığında dəmir kürə top asılır. rəqqasın hərəkət xəttini görmək üçün yerə qum tökülür, dəmir top cüzi təsir belə olmasın deyə bərkidildiyi ipdən ayrılır. beləliklə təcrübə başlayır. bu
birinci period düz xətt. ikinci, üçüncü, dördüncü... heç bir fərq yoxdur. iyirmi dəqiqəyə qədər heç bir fərq olmadığını görən insanlar yavaş-yavaş dünyanın fırlanmadığını düşünməyə başlamışdılar. foucault sadəcə işarə ilə gözləmək lazım olduğunu bildirdi. heç kim danışmırdı. balaca bir hərəkət bütün təcrübəni korlaya bilərdi. təqribi 45-50 dəqiqə sonra rəqqasın cızdığı xəttdə dəyişiklik müşahidə olundu. bu
əgər bir gündən daha çox 30-32 saat gözləsəydilər rəqqasın cızdığı həndəsi forma çevrə olacaqdı. bir sözlə bu təcrübə dünyanın döndüyünün ilk sübutu idi.
bu təcrübə avropa və amerikada hər məktəbdə dəfələrlə təkrarlanır. uşaqların gözünün önündə. 7-8 ci sinif fizika dərsi mövzusu kimi tədris olunur qərbdə. bizdə isə yaş olub 20+, tələbə ya da məzun adam ancaq dünya fırlanmır deyir. bu o gəncin günahı deyil. bu qərbin 1851-ci ildə keçirdiyi təcrübəni uşaqlara kitabdan öyrədən (o belə şübhəlidi) müəllimlərin, labaratoriyası, elmi kabineti olmayan məktəblərin günahıdır.
(bax: coriolis effect)