1. Təəsüf ki, elə kiçik yaşlarından uşaqlar bu sözlərlə böyüdülməyə başlayır.
Düşüncələri yeni-yeni formalaşan bir uşağın daim məruz qaldığı və üzərinə yüklənən "gələcəyin anası/atası (məhz sadəcə bu ikisi)" məsuliyyəti onun xəyallarının, arzularının, təhsil, kariyera, planlarının qarşısına keçir.

Beləliklə balaca bir uşağın gələcəklə bağlı təsəvvürü yalnız ana/ata olmağa köklənir.

Hətta təhsildə də bu eyni ilə belədir. Məktəb müəllimləri uşaqların təhsilindən çox, onların gələcəkdə "yaxşı valideyn" olub-ola bilməyəcəklərini sorğulayırlar. Lakin genderindən aslı olmayaraq hər kəsin arzuları və məqsədləri var. Heç kəs kiçik yaşlarından hər hansı bir məcburiyyətlə yüklənməməlidir.

Valideyn olmaq bir insanın hürr iradəsi ilə qərar verməsi lazım olan çox vacib bir mövzudur və onun verdiyi qərara heç bir şəkildə ətrafdakilər müdaxilə hüququna sahib deyil.
Unutmayın ki, zorakılıq, məcburiyyət ilə dünyaya gələn uşaqlar sevgisiz mühitdə böyüyür. Bu da həm uşaq, həm də valideyn olaraq təyin edilən üçün çox böyük travmaya çevirilir.

Gəlin elə isə təkrarlayaq;

1. Uşaqlar gələcəyin valideynləri deyillər.
2. Valideyn olmaq uşaq dünyaya gətirmək deyil.
3. 1-ci və 2-ci bəndlərin təkrarı.

Qeyd: femkulisin yazısı və bəzi əlavələr.