filmdə gedişat mizah, macəra, ədəbiyyat, siyasət qarışımıdır. rənglər və estetika da öz yerində (buna ayrıca toxunacam). gah güldürüb gah əsəbiləşdirən bir film idi mənim üçün.
Ferdinand ailəsini geridə qoyaraq köhnə sevgilisi Marianne ilə birgə dəbdəbəli *burjua* həyatından qaçır. yol boyunca müxtəlif cinayətlər törədirlər, gangsterlər tərəfindən təqib edilirlər. Mariannenin şıltaqlıqları Ferdinandı özündən çıxarsa da, qızdan vaz keçmir.
filmin musiqiləri möhtəşəmdir. adamı narahat edən bir həyəcan bürüyür dinlədikcə. "görəsən indi nə olacaq?" deyə düşündürür adamı.
rəng estetikası, Mariannenin geyimlərini çox bəyəndim. tam olaraq "fransız zərifliyi"nin göstərgəsi idi. xüsusilə mavi, ağ və qırmızı rənglər gözə çarpırdı.
filmin introsunda ferdinand kitabdan rəssam *velazquez* haqqında oxuyur. ekrandakı yazıların hərfləri əlifba sırası üzrə görünür ki, bunu çox bəyənmişdim izləyəndə.
(youtube: 
)
)filmdə mariannenin şıltaqlıqları məni biraz əsəbiləşdirdi. amma gülümsədən səhnələr də çox idi. ümumiyyətlə, *art house film* sevənlər üçün izləməyə dəyər filmdir. çox adama sıxıcı gələ bilər amma.
-"kitablar, videoyazılar, yaxud başqa şeylər vecimə deyil. hətta pul belə. sadəcə, yaşamaq istəyirəm."
filmin belə bir qəşəng editi var:
(youtube: )
)bu da soundtracks
