sözaltı sözlük

random karantin günlərindən birində kəşf edib tanıyandan bəri həyatımın bir parçası olmuş doğma məkan.

zamanla çox ciddiyə aldığım, küsüb aylarla deaktiv etdiyim, məşğul olduğumdan dolayı həftələrcə girmədiyim, ciddi moderator olduğum üçün özümə qarşı qıcıq yığdığım, ən yaxın dostlarımı tapdığım, özümü kəşf etdiyim, mənliyimi formalaşdırdığım platforma. bəzən düşünürəm ki, vaxt tez keçir, artıq az qala 5 ildir sözlük yazarıyam. bir gün gələcək "valideyninin sözlük yazarı olduğunu öyrənmək" başlıqları görəcəyik. heyhat.

təzə gələndə hələ gəncliyə addım atan yeniyetmə idim. öz potensialına şübhə edən, həyatda nə istədiyini bilməyən, çevrəsində özünə uyğun adamlar tapa bilməyən introvert. bu günkü canım-ciyərim neçə yaxın dostumu elə sözlük sayəsində tanımışam. nə qəribədir həyat.

ad günün mübarək, sözlük. kefli dayılar kimi uzun bir sağlıq dedim sanki. həyatımda mənə qatdığın hər şey üçün ürəkdən minnətdaram. unudulmaz xatirələr çoxdur.

jean cocteau

həmçinin vitraj şüşə dizaynı ilə də məşğul olmuş şair, incəsənət adamı.

bu gün metzdə yolüstü ziyarət etdiyim kilsədə (Église Saint-Maximin de Metz) məlumat broşürünə baxanda adını təsadüfən gördüm. Kilsənin bəzi vitraj pəncərələrini şair dizan edibmiş. və kilsə olmasına rəğmən dini fiqurlar deyil, daha çox öz seçdiyi incəsənət, poetik yönümlü dizayn təqdim edib.

xaricdə yaşayan sözlük yazarları

nəhayət aralarına mənim də qatıldığım dəstə.
bacardım, sözlük. illərdir çalışıb-vuruşub, depressiyaya düşəndən sonra artıq mən də çıxa bildim ölkədən. hələ ki 7 aylıq da olsa fransadayam. təyyarə aeroportdan qalxanda yaşadığım hissi izah edə bilmərəm. özümlə olan savaşım bitşdi, çiyinlərimdən yük qalxmışdı.

6-7 ildir bu ölkədən çıxmaq xəyalı ilə yaşayırdım. ilk əvvəllər almaniya düşünürdüm. türk bir qız almaniyaya gəlmə təcrübəsini danışırdı, arxada bu mahnı var idi

(youtube: )

köhnə sevgilidən qalan əşyaları atmaq

(bax: köhnə sevgilidən geriyə qalanlar)

kiçik qardaş

bayaq google drive-da təsadüfən bir videosunu tapdım, 4-5 il qabaq çəkilmiş, 5 ya 6-cı sinif dərs üçün şeir əzbərləyib danışır. üzündə məsum ifadə var, yeniyetməliyə girməmişdi deyə üzü, özü birazca toppuşdur. indi isə boyu ötüb məni keçib, 180 16 yaşlı ərgəndir. üzündə gənc oğlan ifadəsi var. bəzən o qədər əsəbiləşirdim ki ərgənlik dövründə, çırpmağım gəlirdi. amma həmişə təmkinli olmağa çalışmışam. böyüdükcə ağlı kəsir, bilir nə nədir.

sadəcə video təsir elədi mənə. uşaq haçan böyüdü, xəbərim olmadı. uniyə görə mən ailə ilə yaşamıram, neçə aydan bir görürəm onları. hər dəfə qardaşımın boyu uzanır, valideynlərimin də ağ saçları çoxalır. vaxt necə uçur, fərqinə də vara bilmirəm.

kiçik qardaşımın xarakteri və başında hələ çox boşluqlar var, zamnla düzələr deyə ümid edirəm. amma uje balaca, şirin, dəcəl uşaq deyil... qəribədir, çox qəribədir həyat. bir gün artıq böyüyüb yetkin adamlar olacıq heç uşaq olmamış kimi.

hako yamasaki

gürcüstanlı mokumoku qrupunun uğruna qəşəng bir mahnı bəstələdiyi gözəl insan. mələkmidir, nədir...

(youtube: )

(youtube: )

qəmli böcək

bir neçə ay əvvəl postlara "sözlüyə təzə troll bugı düşüb" deyə yazanda nəzərdə tutduğum yazar.
misogynist vibeı aldığım yazar. çoxlarının favori yazarı olubmuş, amma "I'm allergic to the lame shit, only you like bein' famous" misalı.
#385296 ııı what? il olub 2024, hələ də update olmayan belə düşüncələr var. #385190 - yazarımızın feministlərlə də alıb-verə bilmədiyi var, görünür. bir neçə entrisində bəlli olur, bu sadəcə birisi. #385188 aa daha bir misoqonist yazı. #385073 burada isə, ümumiyyətlə, ürəyim bulandı.
profildə gəzdikcə daha çoxdur belə entrilər. normalda troll ya cahil deyib keçirəm belə profilləri, amma başlıqdakı tərifli entirləri görəndən sonra bir də bu aspekti yazım dedim. trolluq olsa da gülməli deyil, real fikirlərdirsə ağlamalı durumdur.

derealizasiya

zaman-zaman içinə düşüb həyatdan qopduğum situasiya. yuxarıdakı entridə də yazıldığı kimi, bpd-nin əsas əlamətlərindəndir.
dünən #305054 nömrəli entrimə əjdaha bildirişi gəldi, girib oxudum. 4 il öncə yazdığım üçün unutmuşdum artıq. o vaxtlar yaşadığım durumun adını bilmirdim, elə başlıq açmışam. update olmuşam, görünür.

ən pis tərəfi hissizlikdir. sanki emosional kapasiteni çıxarıblar içindən. hər şeylə arada soyuq şüşə, divar var. zaman algısı da itir. aradan 4-5 saat keçir, sanki bir saat keçib. 10 dəqiqə saatlar kimi də gələ bilir. nəm, qəribə. adam öyrəşir bir məqamdan sonra.

ps: oha lan, 4 il nə tez keçdi?

qızılca

2 həftə öncə əlamətlərini göstərib mənə zülüm verən xəstəlik.
ilk öncə durduq yerə anidən boğaz və qulaqda ağrı, şişkinlik göstərdi özünü. qrip ya soyuqdəymə olar deyə düşünürdüm. ardınca 3-4 gün qızdırmam 38.5-39.5 aralığında oldu ancaq. iştah 0 idi, gözümdə iltihablanma, üzümdə şişkinlik, dadbilmə və qoxubilmədə kəskin azalma var idi. və əsası boğazım şişib ölənə qədər öskürürdüm. qızılca ehtimalı ağlıma gəlsə də inanmamışdım ki, bu yaşımda tutam.
ardınca səpkilər çıxdı artıq, səhər oyananda üz və bədənim səpmişdi. suçiçəyindən fərqli olaraq sadəcə qızarıq kimi olur, məndə heç qaşınmadı da. səpkilərdən sonra qızdırmam birazca düşdü, düşdü dediyim max. 38.5 olurdu. 4-5 gün də səpkilər çəkdi, sonra solub getdilər.
tərslikdən uni fənnlərimin report və final imtahan həftəsinə düşdü xəstəlik. arayış keçərli olmur deyə 39 qızdırmayla o imtahanları necə verdim bir özüm bilirəm. mənə ən əziyyət verən tərəfi öskürək oldu ki, bəzən öskürməkdən qusmağım gəlirdi. ən yaxşı tərəfi iştahımı kəsməsi oldu, bayramdan sonra bir həftədə düz 5 kilo itirdim.
belədə mütləq müalicəsi yoxdur. vitamin qəbulu və qidalanmaya fikir vermək lazımdır. mən banan və yoqurtdan başqa nəsə yeyə bilmirdim. və daxili orqanlarda da səpkilər olduğu üçün turş meyvə, qida, acılı yeməkləri dayandırmaq lazımdır.