1. Lgbtq+ icmasını öz deyiminə görə normal qarşılayan, ən azından nifrət bəsləməyən və ya bunu açıq şəkildə dilə gətirməyən bir çoxu, söhbət onların cəmiyyət içində görünməyinə, nəinki öpüşmək, hətta əl-ələ tutuşmaqlarına gəldikdə etiraz edirlər. Bu hər nə qədər tək homo cütlüklərə aid olmasa da, onlara qarşı özünü daha aqressiv, qabarıq şəkildə büruzə verir. iki kişinin öpüşməyinin insanları niyə narahat etdiyinə gəldikdə, burda əlbəttə ki cəmiyyətin “dəyər”, “əxlaq” və s. kimi kriteriyaları əsas rol oynayır. Bununla yanaşı məncə nə izlədiyimiz də bunda böyük paya sahibdir. Çünkü bir şey haqqında davamlı olaraq nə isə eşitmək, görmək onu qəbul etməyimizə, normallaşdırmağımıza kömək edir. özümdən yola çıxaraq deyirəm, çünki lgbtq+fərlərini, belə demək olarsa, normal olduğunu oxuduqlarımdan öyrənsəm də tam olaraq öz içimdə qəbul etməyimdə filmlər əsas rola sahibdir.
Əksər azərbaycanlıların baxdığı isə yəqin ki, türk seriallarıdı. Orda isə homo cütlüklərin göstərilməsi bir yana göstərilən hetro əlaqələr belə heç bir məntiqə sığmır. Bu tək türk seiallarına aid deyil. Ümumi olaraq son dövrlərə qədər lgbtq+ temalı filmləri çıxmaqla filmlərdə homoseksual əlaqələr demək olar ki, yox idi, göstərilən homocütlüklər arasında ən yaxın əlaqə isə qucaqlaşmaqda o tərəfə keçmirdi, homoseksual fərdlərn isə müəyyən steriotiplər şəklində idi. Ən sadə, 10 ildən çoxdur ki davam edən, komikslərində də homo cütlüklərə yer verilməsinə baxmayaraq, marvel filmlərində ilk dəfə yalnlz bu il çıxan loki serialında bu mövzu açıq şəkildə dilə gətirilib.
Daha aşağı yaş kateqoriyalarında isə bu mövzu görməzdən gəlinir. Uşaqlar üçün nəzərdə tutulan nağıllarda, kitablarda, cizgi filmlərində ancaq hetro sevgi, hetro ailələr göstərilir. Bunula böyüyənlər isə iki kişinin/qadının öpüşdüyünü görəndə yadırğayır, ona öyrədilənləri də göz önünə alaraq bunun “normal” olmadığını düşünürək aqressiya/iyrənmə kimi xoş olmayan reaksiyalar göstərir.
“Lgbtq+ temalı filmlər” sözünü istifadə etsəm də yuxarıda, bu sözü sevmirəm. Niyəsini tam aydın şəkildə özüm izah edə bilmədim nə qədər çalışsam da, ona görə də fikrimi xavier dolannın “niyə ancaq gey filmlər çəkirsən?” sualına verdiyi cavabla bitirmək istəyirəm: “Bu film gey deyil, bu film həyatdır. Filmlərin “hetroseksuallığından” heç danışmırıq. ‘çox gözəl bir hetroseksual sevgi hekayəsi gördüm’ demirik.Mənim üçün məsələ homoseksuallıq və ya gey sevgisi deyil. Obrazların da belə düşündüklərini düşünmürəm. Anlamırlar, amma bu gey sevgi deyil, sevgidir!”

Oxuyandan sonra fikir verirəm ki, başlıqdan çox kənara çıxmışammış)