1. Özlənəndir. * Yazı boş-boş, sizə nə isə qatmayacaq fikirlərlə doludur. Bəlkə də, qatacaq.
söhbət təkcə qeyddən yox, nəyisə uzun yazmaqdan da gedə bilər. Hər şeyi detallandırmaq, duyğunu yansıtmaq, özünü sözlərlə ifadə etməyə çalışmaq bir müddət sonra özlənir. bəzən insan artıq özündə mövzunu o qədər detallandırmağa həvəs tapmır, bəzən də düşünür: "zatən dediklərim qarşımdakı şəxsin anlayacağı qədərindədir. Özümü niyə yorum?" - ya da bunların heç biri deyil. Bəlkə də, özünü ifadə edə biləcək qədər özünü tanımır.
(baxma: zamanla dəyişmək/-311392)

Sonuncu dəfə bir il öncə çox uzun bir yazı yazmışam. Deyəsən, ondan sonra da yazmağı ümumiyyətlə buraxmışam. Hansısa mübahisədə özüm üçün prioritet olan məsələ əvvəllər hər şeyi açıqlığa qovuşdurmaq idisə, indi sadəcə mübahisədən qaçmaqdır; səbirlə fikri dinləməkdir, haqlı çıxmaq deyil. məsələnin həllinə fokuslanmaq daha az vaxt itkisi kimimə gəlir. ya da sənə əziz biridir, xətrini qırmaq istəmirsən:
(baxma: mübahisədən qaçan adam/-68485)


Arada mübahisələri üçüncü bir şəxs kimi izləyəndə qəribə olursan; daha fərqli görürsən, acizliyi hiss edirsən:
(baxma: həyatı tps kimi yaşamaq/-320471)
Bütün mövzuda hər vəchlə haqlı çıxmağa çalışan birisin gördükdə miskin-miskin gülürəm. Ona çox çətin olmalıdır.
* o qədər heç nə yazmayıb, dümdüz yaşamışam ki, hər şey uçub-gedib
Mövzumuza dönək: Bir ara *bloq* açmışdım, orada uzun-uzun yazırdım. Keçən gün onu görəndə çox qəribə gəlmişdi. Doğrudan da, bu qədər vaxtı bunlara sərf etmişəm? Bu cür özümü ifadə edə bilirdim? Sonra da belə ifadə edə biləcəyəm?

Kafka oxuyub özünü dahi hiss etmək əvvəllər qəribə hiss etdirirdi. indi isə axmaq kimi hiss etdirir.