Əfsanəyə görə saturn (yunan mifologiyasında kronus) öz atasını devirib, dünyanın idarəsini ələ keçirəndə, öz oğullarından birinin də eyni taleyi ona yaşadacağını öyrənir. Nəticədə doğulan bütün uşaqlarını udurmuş, ancaq anası kiçik oğlu yupiteri gizlədə bilir. saturnun qorxduğu başına gəlir, yupiter (zevs)
Öz atasını devirib taxtın sahibi olur.
Goyanın əsəri yaradarkən peter paul rubensin eyniadlı rəsmindən ilhamlanması düşünülür :
Rubens
Goya
Ancaq iki rəsmə də baxanda bariz fərqlərin olduğu görünür. Rubens də, hər nə qədər, dəhşətli bir səhnəni təsvir etsə də, ən azından öz dövrünün saray incəsət nümunələrinə bənzəyən tərzdə bir iş ortaya çıxarıb. Amma goyanın rəsmi elə deyil, ən kiçik bir incəlikdən məhrumdur. Rəsmə baxarkən, hiss etdiyim tək şey "narahatlıq" ola bilər. Bəzən hər nə qədər əksi iddia edilsə də, açıq-aşkar goyanın daha vəhşi, insanlıqdan uzaq, öz gücünün gətirdiyi təkəbbürə təslim olmuş bir tanrı obrazı yarada bildiyi aşkardı. Hətta buna tanrı demək nə qədər düzgündü? Təsvir tanrıdan daha çox bir bədheybəti və ya divi xatırladır. Yazının başında, Saturn öz oğullarını udurmuş deyirdim, ancaq əsərdə bunun fərqli bir tərzdə əks etdirildiyi görünür, rəsmdə, saturn öz oğlunu çeynəyərək, əzab verə-verə öldürür.
Rəsmin yaradılmasının arxa planını öyrənəndə, verdiyi narahatlıq bir anda ikiyə qatlanır.
Goya onu kar edən xəstəliyindən sonra quinta del sordo'ya (və ya villa of the deaf man) köçür və orada yaşadığı dövrdə, həmin evin divarlarına, yağlı boya ilə, black paintings adını alan, 14 fərqli rəsm əsəri çəkir. Saturnun öz oğlunu yediyi rəsm isə, evin mətbəxinin divarına çəkilmişdir. Hər yemək yeyəndə, oturub bu rəsmə baxmaq, çox da gözəl bir təcrübə deyil məncə (bəlkə də yeməyini gətirib salonda yeyirmiş, idk). Goya, bu rəsmlərində, öz həyatı, gördüyü yuxular, halusinasiyaları təsvir edib, buradan da, onun öz ağlını yavaş-yavaş itirməyə başladığı bəlli olur. Bir zamanlar xidmət etdiyi, iç-içə olduğu insanlardan, saray mühitindən tamamilə uzaqlaşır, yalnızlaşır.
Rəsmin originalı divar üzərində çəkilsə, də sonradan kağıza köçürülüb, hal hazırda madriddə, prado muzeyində sərgilənir.