5. artıq reallıq deyilən şeyi rədd edirəm. adım kimi əminəmki bir növ simulyasiyanın içərisindəyəm. tanrının fikirlərində və yaxud zehnində bir yerlərdə mövcudam. eləcədə digər hərkəs. sanki missiyaları tamamlamaq üçün yaşayıram. eləbilki hər şey sadəcə mən fərqində olduqca dəyərini itirir və qaydaları pozuram. nə sevinə bilirsən, qorxa bilirsən ya da kədərlənə. bir oyunun içərisində sıxışıb qalmış kimi hiss edirsən sadəcə
6. o ki nəsə iş,təhsil ya da yeni tanışlıqlar ərəfəsində düşünürsən ki,bu insanlarda eynən sənin kimi doğru,düzgün,dürüst biriləri olar və inanırsan. Zamanla isə bunu əksi olduğunu gördük də inanmaqdan imtina edirsən.
7. (bax: dua )
Bir çox dinsiz kimi mən də əvvəllər müsəlman(inanclı) olmuşam. Düşünürəm ki, kimsə anadan gəlmə ateist/deist/aqnostik olmur. Hər gecə yatanda dua edirdim. Özüm üçün yox, anam, atam və nənəmin sağlam olmağını, yanımda olmağını istəyirdim. Aralıqsız hər gecə. Bir gün belə dua etmədən yatmırdım. Sonra atamın ağır xərçəng olduğunu öyrəndik. Xəstəlik öz işini görmüşdü. Kimyaterapiya və digər müalicə üsulları faydasız olacaqdı. Əməliyyatın bir xeyri yox idi. Həkimlər 1 ay və daha az ömrü qaldığını dedi. Hərçənd 6 ay yaşadı. Əgər yaşamaq demək olarsa. Duaların sayını artırdım. Hər gün hər fürsətdə dua edirdim. Uşaq ağlı, bir ümid olduğunu düşünürdüm. Onun isə ağrıları gündən-günə çoxalırdı. Elə bil hər dua etdikcə sözlərimi səhv başa düşürdülər. Son ayı dili tutuldu, ağrıdan qışqırırdı. Əlacsız qalıb morfiyə başlandı. Bu da ölümü tezləşdirdi. 6 mart 2015-ci il səhər əzanına yaxın atam öldü. Cümə namazı qılındı və basdırıldı. Sonra sadəcə nənəm və anam üçün dua etdim. 2 il sonra nənəm də öldü. Ölümünü görə bilmədim, yanında ola bilmədim. Mənim üçün həyatda ən dəyərli 3 insandan 2'si üçün heçnə edə bilmədim. Bundan sonra dua, din və digər əfsanələrin nə qədər boş olduğunu bildim. 13 yaşında namaza başlamaq istəyirdimsə 14 yaşında qəribə bir kin var idi içimdə. Hələ də davam edir. Möcüzələrə inanmayın. Möcüzəni özünüz yaratmağa çalışın.
8. oxuduğum kitabların, baxdığım filmlərin təsirinə düşərək gerçək sevgi olduğuna qarşı böyük inamım var idi, eləcə də məni nə vaxtsa tapacağını düşünürdüm. Onlar kimi olmayan özəl biri.. Bir müddət sonra reallığın fərqinə vardım ki, qüsursuz eşqlər ancaq elə kitablarda və filmlərdə olur. Qüsursuz insan olmadığı kimi mükəmməl münasibətlər istəmək də axmaqlıqdır. Buna görə şəxsi inkişafıma daha çox önəm verməyə başladım. insanın özündən başqa hər kəs və duyğular boş şeydir.
əjdaha lazımdı
googlla
)