1. Türk mifologiyasında yuxarı hissəsinin insan, aşağı hissəsinin isə heyvan formasında olduğu, bədəni tüklə örtülmüş, ayaqlarının tərs olduğu güman edilən bədxah bir cindir. fərat çayında yaşadığı hesab edilir. hırtık, özünü insankimi maskalayır, maskalandığı adamın yaxın dostlarının və ya qohumlarının yanına gedir, onlarla danışır, onları meşəyə, çay sahilinə aparıb boğur.
Xüsusən də qaranlıqda ortaya çıxan hırtıktan qorunmağın yeganə yolu, od yandırmaqdır. Söhbət etdiyi şəxsin hırtık olduğundan şübhələnən insanlar, bədənlərinin ətrafında və ya ayaqlarının altında od keçirər. Bu davranışın təkrarlanması ilə hırtık lələklərinin yanmasına görə qaçır və özünü suya atıb gözdən itir.
Yenə belə hesab olunur ki, o, vaxtaşırı müxtəlif insanların qiyafəsində atlara minir və atları yorur. Səhərlər atlarını yorğun və tərli görən insanlar atların yəhərlərinə və ya kürəyinə yapışqan sürtərək, atları hırtıkın aparıb-aparmadığını yoxlayırlar. Beləcə, hırtık bu heyvanın üstünə çıxanda onun tüklərinin yapışacağına və bir daha minməyəcəyinə inanılır. inanca görə; Ata yapışqan vurulduqda, yapışan Hırtıkın yaxasına iynə vura bilən şəxs onun sahibi ola bilər.