Maraqlı deyile bu fantastik hadisədi. işə gələndə yolda bir chopper gördüm, yolun qırağında saxlamışdılar. Dedim fürsət bu fürsət. Adamlara yaxınlaşmalıyam. Yaxınlaşdım. Salam sağol, necəsiz nəvar-nəyox zad. Motolarına kompliment elədim. Dedim nə zordu filan. Sonra dedim gəzdirin də məni. Dedi kaskı tax min blə. Ala mən havalara girdim, dünyanın ən xoşbəxt adamı oldum. Azadlıqdan gəncliyə kimi uçurtdular məni konkret. Çox kafa adamlar idilər. Kaş mənim dostlarım olsaydılar.
Özümü van halen mahnılarındakı kimi hiss edirdim. Dedi klubumuzda var, nə vaxt moto alsan özünə gəl qoşul. Yerim yaaavvvvvv
'pardon my french və ya 'excuse my french' - ingilis dilində əsasən söhbət zamanı kobud söz, söyüş işlədiləndə deyilir. məsələn: "this is a damn shame, pardon my french" kimi işlənir. etimologiyası da fransa və ingiltərə arasındakı tarixi münaqişəyə əsaslanır. deməli, fransız dili ingilis dilinə təsir etmiş dillərdən biridi, ona görə də 10-11-ci əsrdə ingilis dilində çoxlu yad fransızca sözlər işlədilirdi (bizdəki rus dili kimi). və bu da xalq tərəfindən elə də xoş qarşılanmırdı. fransızca bilməyən biri, təbii ki, anlaya bilmirdi. o zaman deyirdilər: "pardon my french" ("pardon" elə özü fransız mənşəlidi). bu da zamanla dildəki yerini möhkəmlədib və müasir dövrdə kobud sözlər üçün işlədilir.
azərbaycandakı kitab qiymətlərini nəzərə alsaq, normal vəziyyətdir. üstəlik, bu qiymətə kitabların keyfiyyətsiz olması, vəziyyəti daha da bokdan edir. əsas da qanun nəşriyyatı, çox baha qiymətə, keyfiyyətsiz kitab nəşr edir. teas press, şərq-qərb nəşriyyatı yenə kitabları tərcümə, vərəqin keyfiyyəti və s. olaraq əla iş bacarır. şərq-qərb nəşriyyatının "dək" seriyası isə məncə, qiymət/keyfiyyət baxımından digərlərinə baxanda yaxşıdır. azərbaycanda ucuz qiymətə kitab oxumanın aşağıdakı yolları var:
1) ikinci əl kitab almaq:
ikinci əl kitab satılan facebook qruplarından, ya da "xan xəzinəsi" kimi yerlərdən kitab alaraq ucuza kitab əldə etmək olar. facebook qrupunun dezavanatjı istədiyin kitabı istədiyin vaxt ala bilməməkdir.
2)e-book reader sahibi olmaq: bu vasitə ilə həm çoxlu sayda kitabı pulsuz oxumaq olar, həm də azərbaycanda satışı, nəşri olmayan kitabları əldə eləmək olar. 200-300 manata normal bir reader tapmaq mümkündür. məsələn, libraff'da dk nəşriyyatının ensiklopediyaları var, amma qiyməti burda 45-60 manatdı. elə bil, reader 4-5 bu kitabların qiymətinədir. amma readerlə, sonsuz sayda oxuya bilərsiniz.
3)kitabxanalardan: məktəb və universitet kitabxanalarından pulsuz şəkildə oxumaq olar kitab( təbii ki, orada təhsil alırsızsa). amma, belə şəhər kitabxanaları da normal fəaliyyət göstərmir, məncə. keçən dəfə evimə yaxın binəqədi rayon kitabxanasına baş çəkmək istədim, qapının üstündə koronavirusa görə bağlı olduğu yazılmışdı. saytlarında da 3 nömrə var idi, 3-ü də götürmədi. aq kəndimizdəki kitabxanada belə, yayda istədiyim kitabları oxuya bilirəm, şəhərdə isə bu mümkün olmadı.
4)kirayə götürmək: gənclikdə bir mağaza var idi, günü 10 qəpiyə kitab kirayələmək olur. 10 günə 1 manat əslində pis deyil, əgər biraz cəld oxuyansınızsa. qeyd. entrynin ardı, başlıqdan biraz uzaqlaşmış ola bilər. affola. sifarişi verən: daxili heyecan edit: lucifermorningstar bildirdi, kirayə verən mağaza "novella kitab evi"dir. təşəkkürlər!
dünən. axşam saatları. pikolo. öz otağında. kefsizdir. midtermə giriş balını hesablayar. 40.5-dir. sevinər. a almasi üçün 60 alması lazımdır. kefi açılar. hər türlü 60ı keçəcəyini düşünür.
bügün. 5 dəqiqə əvvəl. pikolo. survivor izləyir. sevinir. çünki a alacaqdır. stipendiya alacaqdır. vvatsapp qrupunu yoxlayar. uşaqlar giriş ballarını müzakirə edir. hərədən bir bal gəlir. 25, 33, 34, 42 və s. birdən universitetin savadlı uşağı, quizlərdən 90 üstü alan 38 deyə bal səsləndirir. bir uşaq doğru mu yoxladığını soruşur. uşaq bəlkə də 100 dəfə yoxladığını deyir. pikolo kuşkulanır, "ulan, yoksa?" deyir içindən. yenidən hesablayır. bəli. o bir yazığ umbaydır. giriş balını səhv yoxlayan umbay. balı 32.5-dir. bəli. 80 alması gərəkir imtahandan. anasına da səhər "momo, hohohoh bo ol o oldom ongolos dolondon, hohohoh" deyərək sevindirmişdir. nah a alır. pikolo seri üzgündür. pikolo umbaydır.
Başlıq adı doğru oldumu bilmirəm, bəlkə modlar düzəldər. Deməli tiktokda polisi söyən bir gəncin polis bölməsinə aparılaraq saçının qırxılaraq bantik vurulması və guya öz aləmlərində sındırılması hadisəsidir. Bu artıq neçənci polis özbaşınalığıdır, bilinmir, sayı itib. Ala sən polissəne mafiya deyilsən, məktəbdə oxuyan vorzakon deyilsən amq. Day nə fərqi oldu sənin məktəb vorzakonlarından. Bizim məktəbdə var idi, hər mərtəbənin, hər sinifin palajeniyasına baxan, “səhv” uşağı sındıran, cəza verən. Adamı daha da sikib atan şey, kommentlərdə falan bu məsələyə haqq qazandıranların olmasıdı. Blət insandakı aşağılıq kompleksinə bax ki, başqasının alçaldılmasına baxıb orqazm olur, yaxşı olur deyir. Doğrudanda, bu xalqdan hüquqi dövlət yox, ilxıda qurmaq olmazmış.
(baxma: xarabadan sikdir olub getmək üçün səbəblər)
"Skvaznyak" adlı məqaləsində mükəmməl metaforadan istifidə edən şəxsiyyət. Pyotr dövründə imperiyanın əsas məqsədi qərbə açılmaq idi. Eyni zamanda, azərbaycandakı molla rejimi isə şərqə açılmaq üçün çalışırdı. Bu vəziyyəti rəsulzadə belə izah edirdi ki, hər iki tərəfdən (həm qərbdən, həm şərqdən) açıq pəncərə "skvaznyaka" səbəb olur. Və xalq, beləliklə, "xəstələnirdi".
imtahana 1 gün 10 saat 30 dəqiqə qalıb. bu imtahan çox önəmlidir. həyatımın dönüm nöqtəsi ola bilər. yəqin yaşca böyük yazarlar bunu oxuyub gizlicə güləcəklər. ancaq bilmirəm, həyəcan mənə üstün gəlir. istədiyim universitetə, daha doğrusu, istədiyim ixtisasa girə bilməsəm, evdəkilərin əziyyətini hədər etmiş olacam, evdəkilərdən əlavə, bəs öz zəhmətim? çox qorxuram hamı hər zəngdə, görəndə məni soruşur. "imtahanları nə vaxtdır?", "400 yazarsanda?", "universitetə gir qonağlığın məndən". bu ildə ancaq onlayn oldu dərslər, bir-iki ay canlı getdik. baxaqda balımı editləyəcəm bura.
edit: 655+
3 il əvvəl olmuş söhbətdi. Ailəm liseyə qəbul olmuşdum deyə telefon almışdı mənə ilin başında. Amma ilin ortasında dərslərdə zəiflik olanda telefonu dədəm əlimdən aldı, özüyçün 2ci telefon kimi işlətməyə başladı. Mən də gecələr telefonu atamdan alıb məlum məsələ ilə məşğul olurdum. Həmin gecələrin birində, məlum məsələnin ortasında telefona zəng gəldi. Mənimdə ağlıma gəlmədi adboy edib işə davam eləmək. Getdim telefonu atama verdim. Zalda da anam, atam var. Atam danışdı bir neçə dəqiqə. Qurtarandan sonra blə başlayıbe şap-şup. Telefonda atamın əlində. Day bunun üzrü, bəhanəsi yoxuydu. Telefonu verdi atam. Qaçdım otağıma. Üzümü yastığa basıb qışqırdım, ağladım. Atam yenə nəysə, anam da eşitmişdi. O gecə də otaqdan heç çıxmadım. Sabahısı gün atam dedi ki,*
əlini çiynimə qoyub
narahat olma, anormal bir şey yoxdu, amma heç olmasa belə iş üçün tualet var. Artıq aydınlanmışdım.
(baxma: qohumluq əlaqələri)
Vallah yorur, çoxusu ilə süni səmimiyyət olur. Mən niyə kimsə atamın atasıdı deyə, qardaşı bacısıdı deyə, anamın qardaşıdı, atasıdı, bacısıdı deyə istəməliyəm? Çox belə gülməli. Gözümü açandan Əmilərim nə üstündəsə qırışır, gözümü açandan əmim uşaqları ilə müqayisə olunmuşuq nə üstündəsə. Nəbilim kim çox turnik vurdu, kim çox dimdən bal yığdı, kim maşın sürə bilir, kim çox sıçdı. Bezmişəm ətağa. Özüdə qaça bilmirsəne qohum-qardaşdan orası ən pisidi. Yəni toxic bir dostun, sevgilin olsa ayrıla bilərsən, uzaqlaşa bilərsən. Amma qohumla belə olmur.
Normal, fantaziyanın olmadığı, iki heteroseksual insan arasındakı klassik seksin adı. Normal dondurmalar vanilyadan olur deyə, bunun da adı elə 'vanilla sex' qalıb.
yəqin ki, siz də mənim kimi çox vaxt şokolad qutularının üstündə "yumurta, fındıq ehtiva edə bilər" deyə yazı görmüsünüz. mən bunu görəndə fikirləşirdim ki, "ala bəs öz istehsal elədikləri şeyin içində bilmirlər nə var?"
sonra öyrəndim ki, sən demə o, fındıq, yumurta və s. əvvəlki istehsal olunan başqa qidaların tərkibində olur. çox vaxt bir neçə müxtəlif qida eyni "qab"da hazırlana bilir, məsələn: şokoladı istehsal etməzdən əvvəl, eyni "qabda" tərkibində yumurta olan başqa qida istehsal olunar, sonra şokolada gələndə, qabda olan əvvəlki qidanın qalıqları şokolada qarışa bilər. ona görə bu yazı ilə istehlakçı məlumatlandırılır.
Və bu da bəzi xəstələr üçün həyati əhəmiyyət daşıyır ki, onlara yumurta fındıq falan olmaz.
mənim üçün yəqin ki, evə çörək alanda çörəyin qırağından bir dişlək götürüb, yeyə-yeyə evə getməkdir. hələ də edirəm və qıraqdan, məncə, qəribə görünür.
buttercupla metroda gedirdik bu səhər, qabağımızda da bir cavan oğlan durmuşdu. Düz memardan 28ə kimi qabağımızda dayandı. Biz də 28ə yaxınlaşan vaxt sözlükdən falan danışırdıq. Bu mament qaqaş dedi ki söz6dansız falan. Adam yazar çıxdı aq. Təsadüfə bax ki, bu boyda metroda, bu qədər adam içində bizim qabağımızda duran adam yazar çıxdı. Amma nə qədər soruşsaqda yazar adını demədi. Sadəcə dediki yuxarılardandı, və sözlükdə yaxınlarda böyük yenilik olacaqmış(spoiler yedik). Bu entrini də görürsə əjdahalasın-*
Yeni girənlərə tək məsləhətim bu ola bilər: həqiqətəndə ilk günlərdəki o saxta səmimiyyətə inanmayın. ilk günlər çox qəribə olur, wp qrupu susmur, siz hələ heç kimi tanımırsız, ancaq insanlar artıq dost olub falan. Mən bu durumu çox takmışdım, yəni deyirdim vayaq, bu boyda unidə də asosyal qalmağı bacardım. Amma həqiqətəndə işin özü elə deyil. Sonda hər kəs öz 3 4 nəfərlik ideal kruqunu tapır deyim. Yəni, belə şeyləri çox dərd etməyin. O susmayan wp qrupuda sonra ancaq imtahandan əvvəl yada düşür, hətta onda da səssizə almışam mən.
əvvəllər uşaq ağlı ilə hamı kimi çoxlu pulumun, maşınımın, evimin olmasını istəyirdim. indi isə tək istəyim bütün dünyanı gəzə biləcək qədər pulum və sağlığım yerində olsun. hə, bir də kafa dengi sevgilim olsun. bütün dünyanı tək gəzə bilmərəm.
sevgili günlük,
bügun siqaret çəkdiyimi anam bildi, əslində çəkməyimə görə peşman deyiləm, peşmançılığım necə mal bir səbəbdən ötrü tutulmağımla bağlıdır. bundan sonra nə edəcəm bilmirəm, siqareti atmaq fikrim yoxdu, amma 1 həftəlik ara verib, aranın soyumasını gözləyə bilərəm.
dərslərə də həvəssizəm, niyə beləyəm bilmirəm, yəni hər şeyə həvəs olur, amma bir ay gedir, o da maksimum. qabağıma məqsəd qoyuram ki, bu vaxta qədər bu qədər kilo verəcəm, amma olmur. ilk bir həftə amma necədə həvəslə başlayıram. indi gitara alacam, özümü bilirəm 1 gün 5 gün sonra həvəsim öləcək. deyəsən, iradəsizəm, məqsədə çatmağa.
xaricə getmək məsləsidə sual altındadır, düz deyirlər də, mən həm orda tək qala bilən deyiləm, darıxacam falan, həm də təhsil falan işin bəhanə hissəsidi, deyəsən, buralardan qaçmaq istəyirəm.
hələki kino izləməkdən həzz alıram, başqa da həzlə gördüyüm iş, məncə, yoxdu. yəni oturub boş-boş telefonda saatlar keçirirəm, ömür su kimi axır, indi nəsə oldu, əsəbiləşdim özümə, bu nə yaşayışdı mən yaşayıram ala ?