1960-cı illərdə San Fransiskoda meydana çıxmış və erkən dönəmlərində əsasən posterlərin dizaynı üçün istifadə edilmiş incəsənət növü. ilk pyschedelic poster nümunəsinin 1966-cı ildə Fillmoreda keçiriləcək şou üçün *Wes Wilson* tərəfindən hazırlandığı güman edilir. Tarixi: 1960-cı illər xüsusilə ABŞ-da önəmli siyasi/sosial dəyişikliklər, hippi hərəkatı, psychedeliclərin kütləvi qəbulu kimi müxtəlif hadisələrlə yanaşı, onların təsiri ilə meydana gəlmiş yeni incəsənət axımları, məsələn *Jefferson Airplane*, *the Grateful Dead* kimi qruplarla başlayan *psychedelic rock* subjanrı ilə yadda qalmışdır.
Psychedelic art incəsənət növünün də bu dövrə təsadüf etməsi təxmin etdiyiniz kimi heç də təsadüfi deyil. Lakin bu axım vizual gözəllik axtarışından daha çox, praktik bir ehtiyac nəticəsində meydana gəlmişdir: Yeni meydana çıxan növbənöv qrupların və saysız-hesabsız konsertlərin arasından sıyrılaraq kütlənin diqqətini çəkmək istəyi. Nəticədə, konsertlər üçün nəzərdə tutulmuş posterlərin dizaynında yeni ilham mənbələrinin axtarışına çıxılmış və bu da öz növbəsində *pop art*, *sürrealizm* və ən önəmlisi *art nouveau* kimi məktəblərin təsirləri altında formalaşmış, daha sonra psychedelic art adı ilə tanınacaq yeni incəsənət növünün yaranmasına gətirib çıxarmışdır.
Bu incəsənət növünə aid əsərlərin bəzi əsas fərqləndirici elementləri:
1. Art nouveau elementləri və mərkəzi qadın fiquru.
2. Rənglər və tovuzquşu fiquru.
3. Formanın və yazı fontlarının distorsiya edilməsi. (kaleydoskopik/əriyən görüntü)
Sayta daxil olaraq xəritə üzərində və ya siyahıdan istədiyiniz dili seçirsiniz və sayt sizə dərhal bu dillə bağlı olan bütün əsas məlumatları və kontentləri təqdim edir: həmin dildə əsas sözlər, ifadələr, mahnılar, filmlər, canlı yayımlar və s.
Həmçinin müstəqil şəkildə hər hansı bir dili öyrənmək istəyir, lakin bunu necə edəcəyinizi bilmirsinizsə, saytda həmin dillə bağlı yerləşdirilən pulsuz dil proqramından istifadə edə bilərsiniz. Proqramlar adətən bir dili öyrənməyə sıfırdan hardan, necə başlamalı olduğunuzu, hər səviyyə üzrə nələr etməli olduğunuzu, hətta bütün bunlara ümumilikdə nə qədər zaman xərcləyəcəyinizi də göstərir.
Saytda olan bəzi başlıqlar:
Azərbaycan dili ilə bağlı səhifənin ümumi görüntüsü:
1908-1989-cu illər arasında yaşamış daha çox *Salvador Dali*nin bacısı və modeli olaraq tanınan ispan yazıçı. Anna Marianın ədəbiyyata gəlişi, əslində, qardaşı və şöhrət qazanmaq istəyi ilə deyil, yaşadığı daha böyük travma ilə bağlı olmuşdur. 1936-cı ildə başlayan ispaniya vətəndaş müharibəsinin təsirləri Salvadordan yan keçsə də (rəssam həmin dövrdə artıq Parisdə yaşayırdı), Anna Maria digər ailə üzvləri ilə yanaşı casusluqda şübhəli bilinərək həbs edilmişdir. 17 gün müddətinə həbsdə saxlanılan Annaya tətbiq edilən müxtəlif işgəncələr onda ciddi psixiatrik-nevroloji problemlərin yaranması ilə nəticələnmişdir. Bu problemlərdən qurtulmaq və rahatlıq tapmaq üçün isə dostlarının da təkidi ilə özünü yazıçılığa vermişdir.
Yazıçının qardaşı ilə olan münasibəti də xeyli qarışıq və maraqlıdır. Uşaqlıq dövrlərini birlikdə keçirən və xeyli sıx münasibətdə olan Salvador və Anna Dalinin yaxınlığı onların yaradıcılığına da yansımışdır. Rəssam ilk dövrlərdə bacısından əsas model olaraq istifadə etmiş və tez-tez onun pəncərə önündə portretlərini çəkmişdir. Həmin əsərlərdən biri olan " Figura en una finestra" (young woman/girl at a window/pəncərə önündə gənc qız) rəsmi xüsusilə məşhurlaşmış və 1925-ci ildə rəssamın ilk sərgisində də yer almışdır.
Lakin bu xoş münasibət çox uzun davam etməmişdir. 1942-ci ildə çap etdirdiyi "The secret life of Dali" (Dalinin gizli həyatı) avtobioqrafiyası ilə ailə həyatının qaranlıq tərəflərini təsvir edən Dalinin yazdıqları bacısının qəzəbinə səbəb olmuşdur. Anna bunların həqiqətləri əks etdirmədiyini bildirmiş və buna qarşılıq olaraq intiqam üçün 1949-cu ildə "Salvador Dali as seen by her sister" (Salvador Dali bacısının gözündən) adlı əsərini çap etdirmişdir. Təbii ki, çılğın təbiətli Salvador da öz növbəsində bu addıma qarşı səssiz qala bilmədi. Yaranan bu gərginliyə qarşılıq olaraq rəssam daha öncə bacısını təsvir etdiyi portretə - "Figura en una finestra" əsərinə yeni interpretasiyasını çəkdi. Həmin dövrün pornoqrafik jurnallarının birindən ilhamlanan bu əsəri rəssam "Young Virgin Auto-Sodomized by the Horns of Her Own Chastity" adı altında təqdim etmişdir.
Bu rəsm intiqam məqsədi daşımaqla yanaşı, eyni zamanda Salvador Dalinin bacısına qarşı ola biləcək basdırılmış gizli sevgisi və ikili hissləri haqqında gəzən şayiələri də alovlandırmışdır.
məsələn, az öncə oxuduğum kitabdakı obrazın gəncliyini *truly, madly, deeply* mahnısını dinləyərək keçirdiyini öyrəndim və hər zaman olduğu kimi vaxt itirmədən youtube'a keçid edərək mahnını dəfələrlə dinləməyə başladım -*
hər kəs belədir ya yox bilmirəm amma, personajların real həyatımla kəsişən maraqlarını kəşf etmək hər zaman qəlbimi isidir və səbəbsizcə xoşbəxt edir məni. Sanki onlardan özümə bir parça əlavə etmiş kimi hiss edirəm. Sanki nə zamansa real həyatda qarşılaşmışıq və artıq həqiqi xatirələrimin bir parçasıdırlar.
balinaların əcdadının müasir itlərə bənzəyən canavar ölçülərində Pakicetus adlı bir heyvan olması. balina: pakicetus:
Pakicetusların təxminən 50 milyon il öncə əsasən quruda, lakin göl kimi su hövzələrinə yaxın ərazilərdə yaşadıqları və dayaz hissələrdə ovlandıqları güman edilir. Müasir pakistan ərazisinə aid endemik bir heyvan olduqları üçün bu adı almışlar. Fizioloji olaraq bədənlərinin əsasən qaçma və tullanma kimi hərəkətlərə uyğun olduğu bilinir. Su hövzəsinə əsas uyğunlaşmış üzvləri isə dinləmə sistemi (su altında eşidə bilirdilər) və timsaha bənzər bir-birinə yaxın şəkildə yerləşmiş gözləridir.
Az öncə rektorumuz çıxışında universitetin metaverse versiyasının yaradılacağını və mübadilə proqramlarının artıq burada həyata keçiriləcəyi haqqında danışırdı. Yəni eyni təcrübəni yaşamaq üçün artıq xarici tələbələrin fiziki olaraq ölkə dəyişməsinə və universitetə gəlməsinə ehtiyac qalmayacaq. Olduqları yerdən özlərini universitetdə hiss edəcək, otaqlar arasında, eyni zamanda kampusun yerləşdiyi şəhərdə gəzə biləcəklər. Düzü, bu haqda nə hiss edəcəyimi bilmədim, çünki çatımlılığın nə dərəcədə olacağı haqqında da fikrim yoxdur. Lakin daha ucuza başa gələrək daha geniş kütlənin istədiyi təhsilə çatımlılığını təmin edərsə, avantajlı hesab etmək olar. Digər tərəfdən isə, Görünür, artıq gələcəkdə digər ölkələrə uzunmüddətli viza almaq üçün heç bir səbəbimiz qalmayacaq -* Bəlkə də artıq heç birimiz buna ehtiyac da hiss etməyəcəyik.
Bu başlığa daha uyğun olardı entry, əslində. amma yetəri qədər başlıq açılıb yuxular üçün, bura yazım.
Bu gecə yuxumda *azərbaycan*ın *norveç*lə qonşu olduğu xəbərini öyrənirdim. Sən demə, əzəldən belə imiş, bəzi vətəndaşların xəbəri var, ancaq biz bilmirmişik. Sərhəd də novxanıda imiş. Əslində, çimərliyə gedərkən xətti o tərəfə keçsək, norveçə keçmiş oluruq, amma bundan xəbərimiz olmayıb illərlə. saf kimi bu tərəfdə üzmüşük həmişə. -*
Bu xəbəri atam da əmimdən eşidib və tez-tələsik gəlib bizi norveçin çimərliyinə aparmağa. Nə kəramətdirsə, biz də heç sorğulamırıq, sevincək olub tez ataya qoşuluruq çoxdandır bu xəbəri gözləyirmiş kimi.
Və budur, gözəllik. həqiqətən də novxanıda bir çimərliyin yarı hissəsi norveçdə qalırmış. Amma relyefi filan təmiz fərqlidir, breton çimərliklərinə bənzər. *Obsidian* kimi qapqara parlayan qayalıqlar, mavi soyuq dəniz. Mənzərə qarşısında heyran qalıram və daha tez-tez bu tərəfə gəlib dənizə tamaşa etməyi qərara alıram. Maraqlıdır ki, heç burda yerləşim yaşayım fikri olmur məndə. elə sadəcə yaxınımda var olması belə bəs edirmiş norveçin.
nəysə. yuxularımın belə sərhəd tanımaz və coğrafiya cahili (və ya qatili) olmasını sevməyə başlayıram, deyəsən.-*
Bütün bədəni (və ya bədən üzvünü) əhatə etməsi və adətən bir spesifik (əksərən mifoloji) motivdə çəkilməsi ilə məşhur olan yapon tatu növü. Terminin özü, əslində, yapon dilində tatu sözünün qarşılığı kimi işlədilsə və onun bütün növlərini əhatə etsə də, qlobal olaraq irezumi deyildikdə məhz yapon tatuları nəzərdə tutulur.
Bu tatu növü adətən "horishi" adlı xüsusi ustalar tərəfindən bir neçə fərqli metoddan istifadə edilərək insan bədəninə çəkilir və uzun, eyni zamanda ağrılı proses ilə müşayiət olunur. istifadə olunan vasitələrin arasında "Nara" adlı qara mürəkkəb dəri altına yerləşdikdən bir müddət sonra maraqlı bir şəkildə dəyişərək yaşıl-mavi rəng alması ilə məşhurdur.
irezuminin Yaponiyadakı tarixi də maraqlıdır. Əslində, tatunun burada çox qədim zamanlarda dini-ənənəvi motivlə yarandığı düşünülsə də, tarixdə daha çox kriminallar üçün cəza vasitəsi kimi iz qoymuşdur. Tatunun ölkədə leqallaşması isə *Edo dövrü*nə (1600-1868) gedib çıxır. Belə ki, "*ukiyo-e*" taxtablok rəssamı *Utagawa Kuniyoshi* ilk dəfə *Suiokeden* kitabının yapon versiyasının illustrasiyalarında tatulu qəhrəmanlar təsvir etmiş və bu, ənənə halına gələrək ölkədə böyük maraq doğurmuşdu. Hal-hazırda isə Yaponiyada tatuya qarşı ikili standartlar yeridilir. Hələ də kriminallarla, xüsusilə də, *yakuza* qruplaşması ilə assosiasiya edilən tatu bir çox yerlərdə qadağan olunsa da, qərbin təsiri altında olan gənclər tatuya qarşı xeyli açıqfikirlidirlər.
Adətən bazar günü axşam saatlarına doğru yaşanan və bir çox insanın normal həyat axarında tez-tez təcrübə etdiyi narahatlıq (anxiety) və stress halını bildirən termin, yayğın psixoloji durum. 1910-cu ildə macar psixoterapevt Sandor Ferenczi tərəfindən elmə gətirilmişdir.
Həftəiçi müəyyən bir qrafikə bağlı işlədikdən və ya dərslərlə məşğul olduqdan sonra başlayan həftəsonu tətili bir çox insana ilk başda rahatlıq və hər şeyi buraxma, qurtulma istəyi gətirir. Bu hiss ilə ilk başda əlimizdə olan bütün işləri bir kənara atır, yeni həftə haqqında heç nə düşünmədən xaotik bir şəkildə istirahət edirik. Lakin bazar günü axşam saatlarının, dolayısı ilə bazar ertəsinin yaxınlaşması ilə şüuraltımız bu xaotiklikdən dolayı günahkarlıq hissi keçirir və qarşımızda dayanan bütöv bir həftənin çətinlikləri bizdə izah oluna bilməyən bir narahatlıq hissi yaradır. Bu səbəbdəndir ki, həftənin ən sevdiyimiz günü soruşulduqda bir çoxumuz cümə və ya şənbə günlərini bazar gününə tərcih edir və bazar gününü sevmək yerinə, əslində, bu günə qarşı ambivalent duyğular keçiririk. (internet üzərində tapa biləcəyiniz "həftənin ən yaxşı günü" tipli sorğuların bir çoxunda da respondentlər bazar gününü adətən siyahıda yalnız 1 və 2-ci günlərdən irəliyə qoyurlar. )
"Sunday neurosis" zamanı görülən eyni psixoloji simptomlar yalnız həftəsonlarında deyil, digər tətil günlərində və uzun bir istirahətdən qayıtmaq üzrə olduğumuz anlarda da müşahidə oluna bilər. Bəzi psixoloqlar bunu insanın bir qrafikə bağlı qalma ehtiyacı və bilinməyəndən, xaotik olandan qorxma hissi ilə də izah edirlər. Daim bir işlə məşğul olaraq özümüzdən, düşüncələrimizdən qaçdığımız həftə içindən və əyləncə, istirahət ilə gerçəklikdən yayına bildiyimiz ilk istirahət günlərindən fərqli olaraq, bazar günü axşamları daha çox öz daxili aləmimizlə və məsuliyyətlərimizlə baş-başa qalmaq məcburiyyətimiz isə bunun digər bir səbəbi kimi görünür.
Sunday neurosis, that kind of depression which afflicts people who become aware of the lack of content in their lives when the rush of the busy week is over and the void within themselves becomes manifest. (Victor E.Frankl)
Parisə yolu düşən incəsənət sevərlərin mütləq baş çəkməli olduğu *Haussmann* stili ənənəvi Paris binalarından birində yerləşən qalereya. Adını elə yerləşdiyi 59 rue de Rivolidən alır. Əslində, məkan rəssamların aktiv çalışma yeridir, lakin həftə içi ictimaiyyət üçün də açıqdır.
Digər bir çox "donuq" muzey və qalereyalardan çox fərqli bir ab-havası var və bunu binaya daxil olduğunuz zaman dərhal hiss edirsiniz. Binanın hər bir tərəfi "sənət əsərləri" ilə örtülüdür, divarları, pillələri, küncləri... Azad ruhlu rəssamları və əsərləri ilə insanın eynini açır. Hərəkətli, daim dəyişən ekspozisiyaları, kiçik detalları və ilhamverici ab-havası ilə də. Əgər fransız dilini bilirsinizsə və hər tərəfdə rasta çıxan irili-xırdalı yazıları, rəssamların interpretasiyalarını başa düşürsünüzsə, bu yer sizdə daha xoş hisslər yaradacaq. Klassik bir rəsm qalereyası gözləməyin, çünki çox şey sizə ilk baxışdan "sənət" kimi görünməyə də bilər. Lakin daha çox diqqət etsəniz və perskpektivinizi bir balaca dəyişsəniz, daha çox gözəlliyin fərqinə varacaqsınız. Eyni zamanda, qalareya ziyarətçilər üçün də buraya öz "sənət əsərlərini" qata bilmək imkanı yaradıb. Əlinizdə Paris metrosunun artıq istifadə edilmiş bir bileti qalıbsa, yaxud bir vərəqə və qələminiz varsa, həmin an ağlınızdan keçən hər hansı bir cümləni yaza və ya xüsusilə seçilmiş əsərin, obyektin sizə "nə dediyini" qısaca şərh edərək yerləşdirə bilərsiniz. Elə qalereyadakı təcrübənin ən maraqlı hissələrindən biri də, sözsüz, müxtəlif insanların yazdığı həmin bu cümlələri oxumaq olur. 59 Rivolinin bir başqa maraqlı yanı isə rəssamlarının rəngarəngliyidir. Binada çox fərqli ölkələrdən olan, söhbətlərindən doya bilməyəcəyiniz incəsənət adamları toplaşıb. Yolunuz düşərsə, daha maraqlı bir təcrübə üçün mütləq onlarla da ünsiyyətə girməyi unutmayın.
*cistercian* orderinə aid feminin katolik abbatlığı. 1253-cü ildə qadın abbat Ida de Meulan tərəfindən idarə olunmağa başlamış və yalnız qadın keşişlərə ev sahibliyi etmişdir.
Binası XII əsrin sonlarında tikilməsinə baxmayaraq, orta əsrlərdən bu yana, demək olar ki, heç bir dəyişikliyə uğramamışdır. Müalicəvi hesab olunan bir çayın yaxınlığında sakit və geniş bir ərazidə yerləşir.
Abbatlığın görünüşü nə qədər göz oxşasa da, tarixi bir o qədər qaranlıq və qanlı olmuşdur. Burada yaşayan rahibələr cistercianlığa uyğun olaraq *müqəddəs Bernard* qaydalarına tabe idilər. bu da o deməkdir ki, onların hər bir günü təxminən belə keçirdi: ortaq bir məkanda rejimə uyğun yuxu, ortaq bir otaqda rejimə uyğun yemək və dini oxumalar, günün qalan hissəsində toxuculuq kimi əl işləri ilə məşğul olmaq. Əslində, bu qaydalar ilk baxışdan o qədər də dəhşətli görünmür, rahibələrin bütün gün ərzində danışmağa hüquqlarının olmadığını düşünənə qədər. Bəli, abbatlıqda danışmaq və ya pıçıldaşmaq tamamilə qadağan idi. deməyə çox önəmli sözü olanlar bunu yalnız parluarda ifadə edə bilərdi. Bundan əlavə gün ərzində yalnız bir nəfər duaların oxunması üçün seçilirdi və qalan vaxtlarda abbatlıq tam səssizliyə qərq olurdu.
Üzücü tərəfi odur ki, qadınlar çox az hallarda könüllü şəkildə bu abbatlığın parçası olmağı seçirdilər. Onlar adətən ataları, və ya himayəsində olduqları başqa kişilər tərəfindən bakirəliklərinin qorunması üçün buraya məcburi olaraq göndərilirdilər. Abbatlıqda yaşamağa məcbur olan başqa bir qrup qadınlar isə dullar idi. Bu dövrdə hələ də boşanmaq kimi bir seçim olmadığı üçün həyat yoldaşlarından ayrılmaq istəyən qadınlar ya ölümü, ya da rahibəliyi seçməli idilər.
Belə qadınlardan biri taleyi abbatlıqda bir bina ilə əbədiləşdirilmiş və qəbri *böyük fransız inqilabı* dövründə dağıdılmış Marie de Ferrières olmuşdur. Həyat yoldaşı tərəfindən fiziki zorakılığa məruz qalan Marie abbatlığa yerləşərək ondan qurtulmaq istəsə də, bu rahatlığı çox uzun çəkməmişdir. Belə ki, dövrün qanunlarına əsasən, həyat yoldaşı rahibə olan kişi də rahibliyə keçmək məcburiyyətində qalırdı. bu məcburiyyət Guillaume de Léona heç də sərf etmədiyi üçün o, üç nəfər tutaraq həyat yoldaşının ölümünü planlamış və istəyi abbatlığın içində uzun qaçdı-tutdudan sonra Marienin boğazının kəsilməsi ilə baş tutmuşdur. Maraqlıdır ki, bu cinayətin cəzası Guillaume üçün çox yüngül olmuşdur. O, sadəcə haqqı tapması üçün *aralıq dənizi* ətrafına zəvvarlıq səyahətinə göndərilmiş və abbatlıq üçün yeni bir binanın tikilməsi ilə yüklü edilmişdir. Guillaume da etmə tənbəllik, köhnə bir binanı azca restovrasiya edib abbatlığa sırıyaraq işin içindən çıxmışdır.
Notre-Dame de Fontaine-Guérard abbatlığı bu gün həm turistik məkan olaraq, həm də böyük mərasimlərin keçirilməsi üçün istifadə edilsə də, eyni zamanda bu qanlı hadisələrin, qadınları qurbana çevirən ədalətsiz və məntiqsiz qanunların canlı yaddaş kitabçası olaraq əvəzsiz rol oynayır.
Adına başlıq açılmadığını görüb təəccübləndiyim, anti-kapitalizm, bdsm, texno musiqi və pank roku bir araya gətirən island qrupu.
2015-ci ildə Reykyavik şəhərində yaradılmış qrup 2019-cu ildə *Avroviziya* mahnı müsabiqəsində çıxışından və uğurlu nəticəsindən sonra bütün Avropada məşhurlaşmışdır. Əsas iki üzvü Klemens Nikulásson və Matthías Haraldssondur, üçüncü üzvləri Einar Stefánsson isə qrupa sonradan qatılmışdır. Bundan əlavə qrupu daimi əsaslarla iki qadın rəqqas müşayiət edir.
Qrupun indiyədək yayımlanmış ifaları daha çox anti-kapitalist və anti-imperialist məzmunda və ruhdadır. musiqi videolarında isə şiddət, ironiya, bdsm elementlərini və müxtəlif allüziyaları görmək olar. Vokalistlərin fərqli tərzləri və tembrləri də bir-birini tamamlayır və ifaları daha yaddaqalan edir. Qrupun uğurlu olmasının digər bir əsas səbəbi isə, fikrimcə, ifa etdikləri *island dili*nin gözəlliyi və tərzləri ilə uyumudur.
island dilindən hərfi tərcümədə pəncərə havası mənasını verir. Pəncərədən izlənməsi çox xoş olan, lakin çölə çıxdıqda peşman olduğunuz hava haqqında işlədilən termindir. Romantiklər arasında kofe, kitab, yorğan üçləməsi üçün ideal hava olaraq da bilinir -*
XX əsrin ən önəmli siyasi filosoflarından biri olan John Rawls tərəfindən ortaya atılmış və hazırda da sosial elmlərdə geniş istifadə edilən ədalət anlayışı nəzəriyyəsidir.
Bu nəzəriyyəsində, Rawls ədaləti "justice as fairness" konsepsiyası ilə izah edir və qruplaşdırsaq, bu konseptin iki əsas prinsipini gözləyən cəmiyyəti aşağıdakı qaydada izah edir:
1- Hər bir şəxs üçün bərabər əsas azadlıqlara sahib olma hüququ təmin edilir;
2- Sosial və iqtisadi bərabərsizlik "ən az imtiyazlıların ən böyük fayda əldə etməsini" və "imkanların bərabərliyi prinsipinin gözlənilməsini" təmin edəcək şəkildə təşkil edilir.
Rawls'a görə bu, ən ədalətli cəmiyyətdir və "orijinal vəziyyətdə" (heç bir cəmiyyətin olmadığı 0 vəziyyətində) hər bir insan bu, cəmiyyəti seçərdi. Bu fikrini sübut etmək üçün o, növbəti abstrakt sosial eksperimenti təklif edir: Təsəvvür edək ki, biz orijinal vəziyyətdə, yəni cəhalət pərdəsinin ("veil of ignorance") arxasındayıq. Bu pərdənin arxasında özümüzə aid heç bir məlumata malik deyilik, yəni dilimizin, inancımızın, cinsimizin, seksual oriyentasiyamızın, dəri rəngimizin, sosial rifah vəziyyətimizin necə olacağını bilmirik. Yalnız cəhalət pərdəsi qalxdıqdan sonra qadın və ya kişi, qaradərili və ya ağdərili, heteroseksual və ya homoseksual, kasıb və ya varlı olduğunumuzu öyrənəcəyik. Filosofun fikrinə görə belə orijinal vəziyyətdə bizə yaşayacağımız cəmiyyəti seçməyi təklif etsələr, biz ən imtiyazsız təbəqə olmaq ehtimalını nəzərə alaraq, həmin təbəqə üçün ən yüksək bərabərlik və fayda vəd edən cəmiyyəti seçəcəyik. Məsələn, hər hansı bir cəmiyyət varlılara 9, kasıblara 1 əmsalında ədalət təklif edirsə, digəri üçün isə bu, 6-4 şəklindədirsə, biz ən pis ehtimalda ən yaxşı yaşayacağımız təklif olan 6-4 versiyasını seçməyə daha meyilli olacağıq. (Bu misal ən sadə variantdır, təbii ki, cəmiyyət, hüquqlar, imkanlar daha kompleks anlayışlardır). Bu seçim bizim üçün ədalət anlayışını əmələ gətirir.
Bu nəzəriyyənin ən önəmli tərəfi insanlara ədalətə cəhalət pərdəsinin arxasından baxmalı olduqlarını göstərməsidir. Biz bu gün artıq imtiyazlı təbəqə (ağdərili, kişi və ya heteroseksual və ya normal gəlirli) olaraq doğulmuş ola bilərik, lakin ədalət, bərabər hüquqlar kimi məsələlər barədə qərar verərkən öz pozisiyamızdan deyil, ən imtiyazsız təbəqənin pozisiyasından məsələyə yanaşmalı (əgər mən X olaraq doğulmuş olsaydım, bu vəziyyət/cəmiyyəti ədalətli hesab edərdim mi?) və onlar üçün ən maksimal bərabərliyi/faydanı təmin etməliyik. Ən ədalətli cəmiyyətə və siyasi sistemə məhz bu şəkildə çatmaq mümkündür.
Həyat yalnız pis hadisələrin cəmindən ibarət deyil. Həyat yüngül havanı ciyərlərinə çəkmək, sonsuz sayda və müxtəlif mənzərələri özü üçün kəşf etmək, xoşagələn və intellektual adamlarla görüşmək sevincidir. Odur ki, mən də bütün bunların bir parçasıyam.
Yazıçının ən böyük qorxularından olan *tafofobiya*, yəni "diri-diri basdırılmaq" qorxusu əsərlərində də böyük iz buraxmışdır. Bu, həmin dövrlərdə çox baş verən bir hal idi və hətta qəbrlərdə oyananların xəbərdarlıq edə bilməsi üçün xüsusi zəng sistemlərinin yerləşdirilməsi də məşhur faktdır.
Digər tərəfdən yazıçının uşaqlığından olan xatirələr də qəbiristanlıqların nəyə görə onun üçün bu qədər xüsusi olduğunu açıqlayır. Həmin xatirələrdən bir hissə: "məktəb o qədər yoxsul idi ki, şagirdlərə ləvazimatlar almaq mümkünsüz idi. Bu səbəbdən riyaziyyat müəllimimiz öz dərslərini yaxınlıqdakı qəbiristanlıqda keçirdi. Burda uşaqlar hərəsi özlərinə bir qəbir seçərək onun üstündəki rəqəmləri hesablayırdılar."
Və ya ingiliscə qarşılığı ilə "curfew". ilk dəfə ingiltərədə *Fateh Vilhelm* tərəfindən axşam 8-dən etibarən evlərdəki bütün şamların və alovların söndürülməsinin əmr edilməsi ilə bağlı yaranan anlayışdır. Sözün etimologiyası da elə buna işarə edir: curfew -> couvre-feu (fr.) --> "alovu qapatmaq" deməkdir.
indikinin əksinə ilk ortaya çıxdığı kontekstdə ifadənin "küçəyə çıxma qadağası" ilə əlaqəsi olmayıb. Elə məqsədi də indikindən tamamilə fərqli olub: binalar taxtadan olduğu üçün meydana gələ biləcək potensial yanğının qarşısını almaq. Ancaq, təəssüf ki, bu qədər həngamə Londonu ən sonda Böyük Yanğından xilas edə bilməyib.
)