yazarların linçə səbəb olacaq fikirləri

Qarabağ FK azərbaycanın görüb-görəcəyi ən dışovka klubdur. hər fürsətdə "vətən-millət-qarabağ" sloqanı arxasına sığınan, illətdir dövlətin propaqanda aləti olan, sırf adı qarabağdır deyə irəli çəkilən, təpədən dırnağa populistlik yağan bir klubdur. ümumiyyətlə mən populistliyə, tema nə olursa olsun, qəhbəlik kimi baxıram. hansısa klub sırf adına görə, proyekt məhsulu olduğuna görə və s. qabağa çəkilməməlidir. doğrusu mən onlara heç klub da demirəm, proyekt komandası deyirəm. rəhbərləri həmişə "ulu öndər heydər əliyev bu klubu bizə tapşırdı" temaları edib öz arxalarını sağlama alırlar. azersun holdigin dəstəyi olmasa keşlə səviyyəsində klub olardılar. o dəstəyin verilmə səbəbləri də propaqanda aləti olmalarıdır. onlar sırf daxili liqada rəqabətsiz qalsın deyə, bir çox bölgə klubları, ölkə futbolunun əsl flaqmanı Neftçi çökdürüldü və proses hələ də davam edir. maddi qaynaqlarının sağlamlığına görə bütün normal ayağı top tutan yerli oyunçuları atıb ehtiyata çürütmək bahasına olsa belə, kluba böyük əmək haqqı qarşılığında dəvət edirlər. avropada uğur qazanmaqla bütün pox püsürlərini komuflyaj edən bu fabrik klubuna zərrə qədər hörmətim yoxdur. həmçinin onların oyunlarına gedən "AƏƏƏƏ QARABAĞIMIZ OYNUYUREEE YƏƏƏ" qışqıran avrokubok fanatlarına da.
Həmişə vətən-millət-qarabağ anqıran bu "atlar" öz doğma rayonlarında da oynamağı özlərinə ar bilirlər. 10 ildi qarabağ quzanlıya getməyi özünə sığdırmır. o da çox maraqlıdı ki, qarabağın uğurlarının başladığı vaxtlara təsadüf edib. təbii ki, sən zubiri, medinanı, veşoviçi, vadjini, ozobiçi və s. ağdamda oynada bilmərsən. kim bakının mərkəzini, port bakunu, dəniz sahilini qoyub ağdama gedər ala? hətta orda super şərait qurulsa da, azersunun qarabağı ora köçürəcəyinə inanan axmaq olar. heç kim durduq yerdə maliyyə itirmək istəməz. hətta bir ara, aqil abbas, hansı ki deyəsən əslən ağdamlıdı, o "deputat" deyirdi ki, "ağdamda başqa bir klub yaradılsın, o da Qarabağ FK-ın baza klubu olsun". indi düşünün, kim ağdama gedər bundan sonra? affa bütün klubların içinə pox qoyub, öz adamları ilə. bir az inkişaf ehtimalı var idisə də, onun da içini sikiblər bu fabrik klubuna görə. mənə şəxsən avrokubok və s. maraqlı deyil, hansısa klub sırf avropada yaxşı oynayır deyə ona azarkeşlik edilməsinə də normal yanaşmıram.

yazarları düşündürən suallar

"insan nə üçün yaşayır" sualını verirdim əvvəllər. indi isə vermirəm. çünki dərk etmişəm ki, təbiətin əvvəlcədən qurulmuş bir nizamı var. ya o nizama uyacaqsan, ölümünü gecikdirib həyatda qalacaqsan. ya da indidən öləcəksən. bu qədər sadədir. dünyaya gəlmək kiminsə seçimi olmayıb. amma yaşamaq məcburiyyətdir. yaşamaq istəməyə hər hansı yolla intihara əl ata bilər. özümüzü gedib dənizə atsaq, bir neçə saniyə sonra çapalayıb ölməməyə çalışacağıq. demək ki, öldürmək istədiyimiz şey bədən yox, ruhumuzdur. ona görə də hər şeyə rəğmən yaşanmalıdır deyib, Camus əmi

cəmiyyətə heç bir faydası olmayan insan

insan hər nə qədər sosial varlıq olsa da, mənfəətpərəst bir canlıdır. onu cəmiyyətə fayda verməsi yaxud verməməsi ilk növbədə onun seçimidir - Verəcəyi fayda onun ilk növbədə özünə faydalı olacaqmı? Fərqi yoxdu, maddi, mənəvi , vicdani olaraq, əgər bir insanın öz mənfəəti yoxdursa, o cəmiyyətə hər hansı bir fayda verməyəcək. insan hətta cəmiyyət üçün etdiyi bir zərəri belə öz mənfəəti naminə edir(ya nəsə qazanır, ən pis halda eqosunu doydurur ya da hirsin çıxır, aqressiyasını öldürür, bir sözlə yenə də öz daxili mənfəətini düşünərək ya da özündən asılı olmadan edir). Yəni, bir fərdin cəmiyyətə fayda verməsi belə, ilk öncə o fərdin öz faydalılığıdır. Bu yerdə insanı düşündürən bir sual yaranır: Cəmiyyət fərd üçündür, yoxsa fərd cəmiyyət üçün?

təkcə mənmi edirəm deyə düşünülən şeylər

təzəlikcə bunu bir dəfə yazmışdım, amma sonra siləsi oldum, səbəb isə fikrimi izah etmək istəyərkən, yazıda buraxdığım boşluqlar idi , hərfləri yemişdim. Nəysə , deməli məndə lap uşaqlıqdan, az qala özümü şizofren kimi hiss etdirəcək bir vərdiş formalaşıb. Gördüyüm hər maşının nömrələrini cəmləyib, 3-ə bölürdüm. Böldükdən sonra qismət tam rəqəm olmayanda isə gic olurdum. Məsələn, 10 LM 459. 4 5 9=18/3=6 . Fso, beynim rahatladı. Amma vay o gündən ki, qismət 3.2 , 5.1 belə kəsr olardı da , bütün nastrenyam pozulurdu.

Hələ biri də var, məsələn metroda bir reklam görürdüm, üstünə də məsələn belə bir şey yazılıb: " Möhtəşəm endirimlərə tələsin!" Mən bu cümlədəki hərfləri görən kimi öz beynimdə samit-sait-samit analogiyası qururdum, sözlərdəki hərfləri 3 hərf kimi beynimdə qurub ardıcıllıq yaradırdım. Bax belə - Möh təş mən der mil rit ləs nəəəi . Yəni gördüyünüz kimi, sözləri dediyim analogiya ilə düzürdüm, analogiyanı quracaq qədər samit olmadıqda və sait artıq qaldıqda isə son sözü "nəəəi" kimi düz-qoş edib "missiya"nı tamamlayırdım. Bilmirəm, şizofrenlikdi ya nədi, valla ağlım üstümdə, işimdə gücümdə bir insanam. Məncə belə şey hər kəsin şüuraltında var,sadəcə ifadə eləmək problemi var, ya da mənfi qarşılanmaq. Mən belə hətta bunu izah edərkən xeyli çətinlik çəkdim

təkcə mənmi edirəm deyə düşünülən şeylər

deməli bu uşaq vaxtında məndə olan bir şeydi, maşınların nömrələrini toplayıb 3-ə bölmək. Məsələn də, 10 CF 459 nömrəli maşını gördümsə, avtomatik 4 5 9=18/3=6 edirdim beynimdə. Əgər alınan yekun rəqəm tam olmurdusa (məs. 3,2) onda dilxor olurdum.
Bunun kimi başqa bir şizofrenliyim də var. Cümləyə baxıb orda yazılan sözləri parçalayıb, 3 hərfli söz halına salıb , hərfləri "samit-sait-samit" analogiyası ilə beynimdə düzmək. Tutaq ki, metroda bir reklam gördüm , reklamın üzərində yazılıb: "Möhtəşəm endirimlərdən faydalanın!"
Mən isə bu cümləni bu cür parçalayırdım: Möh təş mən der mil rid nəf yəd lan naaı . Yəni gördüyünüz kimi, samit-sait-samit ardıcıllığı getdi. Bunun dəlicə bir şey olduğunu bilirəm, amma hərdən özümə mane ola bilmirəm, beynimi yükləyirəm.
Bir də başqa etdiyim şey var, barmağımı gözümün altına yaxınlaşdırıb basıram, gördüyüm şeyi o anda 2 dənə görürəm. Onun başqa bir üsulu da var, gözün üzərində təzyiq edərək onu gərginlikdə saxlayıb, gördüyün şeyi 2 görürsən. Məsələn, TV-ə baxanda gördüyüm şeyi tamamilə 2 dənə görməyənə qədər sakitləşə bilmirdim, gözlərim üstündə təzyiqə davam edirdim. Sonuncu bir az başa düşülməyən formada ifadə edə bilərəm, normal qarşılayın, çünki özüm də bunu yazıya tökərkən əziyyət çəkdim