qəribə yuxular

bir gecə yuxuda görürəm ki rusiyanın hansısa şəhərində tanımadığım bir dostumla sarı yamaha motosikl ilə harasa getməyə hazırlaşırıq. onun da yaşıl muroveyi var . qaqaş həsəd aparır və mənə challenge elan edir . gedirik xaraba bir zavod həyətinə və başlayırıq yarışmağa. burda gta san andreas başlayır blin. biz yarışan yerdə qaqaş yoxa çıxır və mən hər yerdə onu axtarıram. adını da bilmirəm gijdıllağın . neqr balasına oxşar üzümdən bir nəfər şübhələnir və düşür dalımca qaça qaça və mən də bunu nəyi var bıçaqlamağa çalışıram amma olmur. bilmirəm niyə amma yuxumda heçvaxt heç kimə xəasarət yetirə bilmirəm. kəllə qoya bilmirəm,yumruq atmaq istəyəndə paraliç vurur məni, silahla tuşladığım və vurduğum adam ölmür . payçinskm bircə çarə qalır motorsiklə qaz verib qaçıram və burda gördüyüm onlarca yuxudan təcrübə ilə bilirəm ki , qaqaş ölmədisə deməli mən yuxudayam . motorsikllə hardasa 100 ilə gedən vaxtı ürəyimdən uçmaq keçirirəm və yuxu olduğunu bilə bilə uçuram amma həyəcan, sevinc , adrenalin o qədər xoş gəlir ki həyatımda bu qədər xoşbəxt olduğum heç yadıma gəlmir. bir anda ağlıma inception filmi gəlir və düşünürəm ki yuxunun poxu çıxsa gerçəklik hissini itirəcəm , limboda zadda qalacam və burda üzümdə dəli bir gülümsəmə ilə oyanıram

evlənən kimi qisməti açılmaq

bütün ortababat karizmalı oğlanların başına gələn hadisə . evlənənə kimi sənə hər hansı bir səbəbə verməyən civilər paylamağçün növbəyə düzəlir . 2 cürə yozulabilər
1- dindarlara görə şeytanın sənin çiyninə oturması və səni qarşı cinsə qarşı cazibədar hala gətirməsi
2- psixanalistlərə görə evlənib mütəmadi seks həyatına sahib olmanın verdiyi özgüvənlə * azərbaycancası varmı bu sözün? cazibədar bir auraya sahib olmaq
3- məncə yaşa dolmanın da bir təsiri var bu hadisəyə . 30yaşlarından sonra karzima sahibi olmağa başlanır . evli olmasan belə bu yaşlarda adətən qismət maksimal açıq olur
qızlarda bu hadisə 15-16 yaşlarında başlayır. heç kim özünü həzrəti isa elan edib məni pedofil adlandırmasın. kimi 16 yaşındaki qızın yaşını öyrənib ayblyaaa deyərək qırılan oğlanlar bu hadisəyə bələddir.
bu mövzuda məsləhət görülür - (bax: mənim qəmgin fahişələrim)

yəhudiləri lənətlənmiş elan etmək

1.sən haranın yarrağısan ki, durub hansısa millət haqqında inkvizisiya məhkəməsi qurub onu cəhənnəmə göndərirsən!
2.adam sənin iqtisadiyyatına ağlı ilə sahib olur,kəmağıl olmasan buna icazə verməzdin
3.sən yəhudiyə nifrət bəsləyəndə o da durub sənə gül verməyəcək ki qaqam
4.ərəb-yəhudi konflikti mənə yamanca tanış gəlir. uşaq vaxtımızdan məruz qaldığımız propaganda ünsürü-erməni təcavüzü davam edir. ərəblər və farslar bizə din tacirliyi etdiyinə görə avtomatik biz də oluruq yəhudi düşməni
mentualetimizi üstün tutub hansısa milləti itin götünə soxmağa çalışmaq bizim hər mövzuda onlar qarşısında əzikliyimizi sübut edir.eləcə də ermənilər

acı uşaqlıq xatirələri

90cı illər krizisində fond pulu, sirk pulu, süpürgə pulu kimi tez tez pul yığardılar. məktəblər,eləcə də müəllimlər acınacaq vəziyyətdə idi. iqtisadiyyat anlayışına soxduğumun ölkəsində hələ də 300$alır yazıqlar.
məktəbdə keçiriləcək bir sirk üçün hamıdan pul yığılmağa başlandı. o boyda 2000 şagirdlik məktəbdə biz istəmirik desək də yəqin ki , bircə qardaşımla mən qaldıq pulu ödəməyən. seçim haqqı yoxdur. gələəssən vəssalam. həftəlik bulka pulumuzu verdik və içini sihdiyim biletlər alındı. axşam qardaşımla sözləşib anama otçot verməli olduq ki, ikimiz də acıydıq və bufetdən yojik alıb yedik. ertəsi axşam anam portfellərimizi qaydaya salanda həmən biletlər aşkar olundu. yadıma şapalaqlar,qapazlar və yerə yıxılandan sonra üzümə gözümə baxmadan endirilən təpiklər gəlir. əlaxüsus da mənə it balası kimi muamələ. niyə bilmirəm. bununla da hirsi soyumayan arvad o saat qaçıb əlinə bir bıçaq aldı və peçdə qızdırmağa başladı ki,bu yalançı oğğraşşş kopayşağının dilinə basacam. bibim dadımıza yetişdi və çox böyük bir uşaqlıq travmasının qarşısı alınmış oldu. atam çox gopa basardı və anamı dəfələrlə aldatmışdı. yəqin ki , o sıralarda rusiyada sikin gəzdirirdi.dolaylı olaraq ona oxşayan hər xüsusiyyətimiz də beləcə amansızlıqla cəzalandırılardı. o axşam və növbəti 8-10 axşamı güzgüyə baxmağa qorxdum. ertəsi gün məktəbdə müəlliməmin mənə qotur it balası kimi baxıb alt dodağını büzməyi və gözləri dolaraq verdiyi ˙can ay bala noldu sənə˙sualına ˙yıxıldım˙ deməyimə inanmamağı yadımdan heç cürə çıxmır.
illər sonra anama verdiyim ˙bizlə əlaqəli heç peşmançılığın olubmu?˙ sualına cavabın məhz o gün olmağı da söyməyə adres tapa bilməməyə və ruhumun üfürüldüyü günün içini sihməyə vadar edir

acı uşaqlıq xatirələri

heç bilmirəm hansından başlayım.acı xatirələrimin 90% anamla əlaqədardır. bu başlığa 3-4 il əvvəl də yazmışdım.yenə dərdim açılıb..
uşaq bağçasına getməyən 80cı illər nəsli nümayəndəsi yəqin ki yoxdur.3 yaşım da daxil tozlu dumanlı xatirələrimdən biri də məhz burda baş verir.
atam 2yaşım olanda rusiyaya işləməyə getmişdi. anam da məni işə getməmişdən bağçaya qoyub axşam götürürdü. 5 yaşımda saat 4 də bitən rutin soyuq qış axşamlarından birində düz 6 ya kimi anamı gözləmişdim besedkada. avtobuslar basabas keçibmiş axşama kimi. bütün uşaqları gözlərimlə yola sala sala besedkanın dəmir barmaqlıqlarını sıxıb o qədər ağlamışdım ki , anam yorğun arğın işdən qayıdıb məni görən kimi ˙allah məni öldürsün bala˙ deyib qucağına alıb hönkür hönkür ağlamışdı. gözlərimin şişliyindən heç nə görmürdüm və evə qayıdana kimi də ağlaşmağa davam etmişdik. var yox bircə anamı da itirəcəm qorxusu məni yaman bürümüşdü o axşam. bağçanın yanından hər yolum düşəndə o axşamın soyuğu yayın ortasında belə içimi dondurur..